ارزیابی تحمل به شوری اکوتیپ‌های یونجه با استفاده از شاخص‌های تحمل

Abstract

<strong>تنش شوری یکی از مهم ترین تنش­های غیر زنده است که همه ساله کشت گیاهان زراعی را در مناطق وسیعی از کشور تحت تأثیر قرار می‌دهد. به منظور بررسی تحمل به شوری اکوتیپ‌های مختلف یونجه آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک کامل تصادفی با سه تکرار در سال 93 در گلخانه پردیس دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه تهران انجام شد. 25 اکوتیپ یونجه در بستر هیدروپونیک (تغذیه با محلول هوگلند) و اعمال سطوح شوری صفر، 100 و 200 میلی مولار کلرید سدیم همراه با آب آبیاری مورد بررسی قرار گرفتند. نتایج حاصل نشان داد برهمکنش شوری و </strong><strong>اکوتیپ‌های مختلف بر وزن خشک اندام هوایی، غلظت سدیم و پتاسیم اندام هوایی و نسبت آنها معنی‌دار شد. جهت تعیین اکوتیپ‌های متحمل و حساس از شاخص‌های تحمل به تنش استفاده شد که نتایج نشان داد عملکرد </strong><strong>در شرایط بدون تنش با شاخص­های </strong>MP<strong>، </strong>TOL<strong> و </strong>STI<strong>و در شرایط تنش با </strong>MH<strong> و </strong>STI<strong> و </strong>YI<strong>دارای هم بستگی مثبت و بالایی می­باشد که بر این اساس </strong><strong>اکوتیپ‌های 5 و 21 به­عنوان متحمل­ترین و 20 و 8 حساس­ترین معرفی شدند. نتایج تجزیه بای پلات نشان داد، دو مؤلفه اول و دوم 15/87 درصد از تغییرات کل عملکرد را توجیه کردند. لذا</strong><strong>، انتخاب بر اساس مؤلفه اول و دوم به ترتیب موجب گزینش اکوتیپ‌های متحمل و حساس به شوری شد.</strong>