اارزیابی توان اکولوژیکی شهرستان ورامین برای توسعه فعالیت‏های کشاورزی با استفاده از مدل اکولوژیکی ایران

Abstract

شهرستان ورامین به دلیل نزدیکی با کلانشهر تهران، منطقه‏ای مهاجرپذیر است. این روند مهاجرپذیری، افزایش جمعیت و تغییر کاربری اراضی را به دنبال داشته است. از سوی دیگر این شهرستان با برخورداری از شرایط فیزیوگرافی و پتانسیل آبی و خاکی مطلوب، ظرفیت بالایی برای توسعه کشاورزی دارد. از این رو، در مطالعه حاضر توان اراضی منطقه با استفاده از مدل کاربری کشاورزی و مرتعداری ایران ارزیابی شد. ابتدا بر اساس مدل کاربری کشاورزی و مرتعداری ایران، مدل ویژه برای منطقه مطالعاتی تهیه شد. سپس نقشه‏های ارتفاع، شیب، جهت‏های جغرافیایی، خاک، تیپ و تراکم پوشش گیاهی منطقه در نرم افزار ArcGIS 10.4 تهیه، طبقه‏بندی و سپس تلفیق شدند تا در نهایت نقشه یگان‏های محیط زیستی با 863 واحد ساخته شد. در گام آخر، با مقایسه نیازهای کاربری‏ها با خصوصیات واحدها، کاربری بهینه هر واحد مشخص شد. نتایج نشان داد، از کل وسعت منطقه 12/33 درصد برای کشاورزی با توان درجه سه، 45/0 درصد برای کشاورزی با توان درجه پنج، 19/0 درصد برای مرتعداری با توان درجه یک، 54/0 درصد برای مرتعداری با توان درجه دو، 42/9 درصد برای مرتعداری با توان درجه سه و 93/54 درصد برای حفاظت متناسب می‏باشد (35/1 درصد از منطقه به کاربری مسکونی اختصاص داشت).