تأثیر تلقیح بذر با باکتری های محرک رشد بر برخی شاخص‌های جوانه‌زنی، بیوشیمیایی و محتوای برخی عناصر رازیانه (Foeniculum vulgare L.) تحت تنش شوری

Abstract

با توجه به توسعه کشت گیاهان دارویی و روند افزایش اراضی شور و همچنین اهمیت روزافزون کاربرد کودهای زیستی در راستای نیل به کشاورزی پایدار، مطالعه حاضر جهت بررسی واکنش شاخص‌های جوانه‌زنی و بیوشیمیایی گیاه رازیانه به تلقیح با باکتری‌های محرک رشد در شرایط تنش شوری اجرا شد. آزمایش به صورت فاکتوریل دو عاملی در قالب طرح پایه کاملاً تصادفی در چهار تکرار با تلقیح بذور با باکتری در 5 سطح (PF2 و PF56 از سودوموناس فلورسنس، باسیلوس سابتیلیس، ازتوباکتر و عدم تلقیح) و تنش شوری در سه سطح (صفر، 4- و 8- بار) در آزمایشگاه دانشکده کشاورزی دانشگاه یاسوج در سال 1395 انجام شد. نتایج نشان داد که تنش شوری صفات محتوای پروتئین محلول، فعالیت آنزیم آسکوربات پراکسیداز، فسفر گیاهچه، پتاسیم گیاهچه، درصد جوانه‌زنی، صفات شاخص وزنی و طولی بنیه را کاهش داد و محتوای سدیم و نسبت سدیم به پتاسیم گیاهچه را افزایش داد. در هر سه سطح تنش شوری به ترتیب بیشترین و کمترین درصد جوانه‌زنی از بذرهای تلقیح شده با PF2 و بذرهای تلقیح نشده به‌دست آمد. در تنش 8- بار بیشترین پروتئین محلول (841/0 میلی‌مول بر گرم وزن تر بذر) و کمترین نسبت سدیم به پتاسیم (674/0 درصد) از سویه PF2و کمترین پروتئین محلول (531/0 میلی‌مول بر گرم وزن تر بذر) و بیشترین نسبت سدیم به پتاسیم (081/1درصد) از تیمار بدون تلقیح بدست آمد. به طور کلی تیمارهای زیستی از طریق افزایش فعالیت آنزیم‌های آنتی‌اکسیدانت و حفظ تعادل عناصر در بذر و گیاهچه در بهبود جوانه‌زنی گیاه رازیانه در شرایط تنش شوری مؤثر بود.