بررسی اثر پسماند گندم و تراکم‌ آفتابگردان بر زیست توده علف‌های‌هرز و عملکرد آفتابگردان

Abstract

تأثیر پسماند گندم و تراکم آفتابگردان بر زیست توده و ارتفاع تاج پوشش علف های هرز، طی آزمایشی در سال 1386 در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه بیرجند در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی به صورت فاکتوریل و در 3 تکرار انجام شد. تیمار عبارت بودند از: 5 سطح مختلف پسماند گندم شامل صفر، 1250،2500، 3750 و 5000 کیلوگرم در هکتار بعلاوه تیمار سوزاندن 5000 کیلوگرم در هکتار پسماند گندم (سطوح عامل اول) و سه تراکم آفتابگردان شامل 50، 70 و 90 هزار بوته در هر هکتار بعنوان سطوح عامل دوم. طی فصل رشد زیست توده و ارتفاع تاج پوشش علف‌های‌هرز در 3، 6 و 9 هفته پس از کاشت اندازه گیری شد. براساس نتایج، با افزایش حجم پسماند گندم و تراکم آفتابگردان از زیست توده و ارتفاع تاج پوشش علف‌های‌هرز کاسته شد. کاربرد پسماند گندم به میزان 3750 و 5000 کیلوگرم در هکتار به ترتیب در نمونه برداری‌های هفته‌های سوم، ششم و نهم باعث کاهش 80/71، 17/73 و48/87 درصد در زیست توده علف های هرز شد. همچنین با افزایش تراکم آفتابگردان از 50 به 90 هزار بوته در هکتار 9/36، 94/49 و 18/36 درصد کاهش ارتفاع تاج پوشش علف‌های‌هرز به ترتیب در نمونه برداری‌های مذکور مشاهده شد. حداکثر افزایش عملکرد دانه در اثر افزایش پسماند گندم 86/29 و با افزایش تراکم آفتابگردان 73/31 درصد مشاهده گردید. به این ترتیب کاربرد حداقل 2500 کیلوگرم پسماند گندم به همراه تراکم 90 هزار بوته در هکتار آفتابگردان می‌تواند نقش به سزایی درکاهش جمعیت علف‌های هرز داشته و بعنوان رهیافتی در جهت مدیریت تلفیقی علف های هرز بکار گرفته شود.