ارزیابی موفقیت ریشه زایی قلمه کلن‌های صنوبر با استفاده از تیمارهای مختلف

Abstract

قلمه‌های چهار کلن صنوبر متعلق به چهار گونه مجزا پس از بکاربردن ترکیبهای تیمارهای مختلف در اسفند ماه 1384 در گلدانهای پلاستیکی کاشته شدند و طی یک دوره 3 ماهه میزان ریشه دهی و رشد اولیه آنها مورد بررسی و ارزیابی قرار گرفت. تیمارها شامل 3 طول متفاوت قلمه، 15، 20 و 25 سانتیمتر به همراه 3 زمان خیساندن صفر، 2 و 4 روز می گردد که در قالب یک طرح آزمایشی بلوکهای کامل تصادفی در 3 تکرار از اسفند 1384 تا تیر 1385 اجرا شد. پس از 12 هفته رویش قلمه‌ها صفات ارتفاع، تعداد برگ، وزن برگ، طول ریشه، تعداد ریشه، وزن ریشه، وزن ساقه، وزن کل ونسبت وزن ریشه به وزن کل به عنوان موفقیت یا درصد ریشه زایی اندازه گیری و محاسبه شدند. نتایج نشان داد که تفاوتهای معنی‌دار در میزان درصد ریشه زایی، همچنین صفات رشد در میان کلن‌ها وجود دارد. قلمه‌های بدون تیمار خیساندن کمترین میزان موفقیت ریشه زایی را داشتند که 12 درصد از تیمار 4 روز خیساندن کمتر بود. قلمه‌های با طول 15، 20 و 25 سانتیمتری به ترتیب 29، 42 و 35 درصد موفقیت ریشه زایی داشتند. قلمه‌های با صفر، 2 و 4 روز خیساندن به ترتیب 31، 32 و 43 درصد ریشه‌زایی داشتند. جهت ریشه‌زایی بهینه برای <em>P. caspica</em> استفاده از قلمه‌های 25 سانتیمتری و خیسانده شده به مدت 4 روز توصیه می گردد. اما برای <em>P. euphratica</em> کاربرد قلمه‌های 20 سانتیمتری بدون تیمار خیساندن پیشنهاد می شود. در مورد<em>P.</em><em> alba</em> 58/57 استفاده از قلمه‌های 25 سانتیمتری و 4 روز خیساندن بهترین نتیجه را داد. برای <em>P. deltoids</em> 77/51 استفاده از قلمه‌های 15 سانتیمتری و بدون تیمار خیساندن بهترین وضعیت بود.