اثر نشانه‌گذاری بر پراکنش و ساختار توده‌های جنگلی راش (پژوهش موردی جنگل صفارود رامسر)

Abstract

این مطالعه با هدف بررسی الگوی پراکنش مکانی درختان نشانه‌گذاری‌شده در دو پارسل 513 و 514 از سری پنج صفارود رامسر واقع در ارتفاع 1200 تا 1300 متر از سطح دریا در جنگل‌های حوزه آبخیز 30 انجام شد. برای این منظور، 20 پلات یک هکتاری براساس روش نمونه‌برداری از دو جامعه مستقل راش شامل پلات‌های مدیریت‌شده (16 هکتار) و پلات‌های شاهد (جهار هکتار) در نظر گرفته شد و اطلاعات موجود در سال‌های 1379 و 1391 در آنها مقایسه شدند. نتایج نشان داد که ساختار 20 پلات در سال 1379 نزدیک به حالت تعادل (نامنظم) بوده است و برش‌های تک‌گزینی انجام‌شده در این توده‌ها منحنی سال 1391 را از فرم تعادل دور کرده است. تعداد درختان قطور و خیلی قطور کاهش یافته و در طبقات قطری پایین نیز کاهش تعداد به‌وجود آمده است. الگوی پراکنش مکانی درختان نشانه‌گذاری‌شده در پارسل 512 به‌طور کامل خوشه‌ای (پراکنده در اطراف درختان قطور و خیلی قطور) و در پارسل 513 تصادفی (پراکنده در اطراف کم‌قطر و میان‌قطر) است که ارتباط مستقیم با تیپولوژی توده جنگلی دارد. همچنین نتایج نشان داد که متوسط سطح روشنه‌های زادآوری در جامعه مدیریت‌شده 414 مترمربع و در جامعه شاهد 384 مترمربع، متوسط ارتفاع کل نهال‌ها در روشنه‌‌های زادآوری موجود در جامعه مدیریت‌شده 1/4 متر و در شاهد 1/2 متر و میانگین تعداد نهال در جامعه مدیریت‌شده 603 اصله و در شاهد 512 اصله در هر آر بود که با هم اختلاف معنی‌داری را نشان ندادند.