مقایسه اثر ضد میکروبی بابونه و کلرهگزیدین بر روی پورفیروموناس ژنژیوالیس

Abstract

پورفیروموناس ژنژیوالیس یکی از باکتریهای بی‌هوازی اجباری و از عوامل مهم ایجاد عفونت پریودونتیت است. این بیماری یکی از عفونتهای شایع در دهان می‌باشد. برای کنترل عفونتهای دهانی از ترکیبهایی مانند کلرهگزیدین و دهانشویه‌های گیاهی مانند بابونه استفاده می‌شود. هدف از انجام این مطالعه بررسی اثر ضد میکروبی دهانشویه بابونه و اسانس بابونه در مقایسه با کلرهگزیدین بود. برای این منظور بر روی 28 سویه بالینی جداشده از بیماران مبتلا به پریودونتیت بالغین، خاصیت ضدمیکروبی کلرهگزیدین 0.2 درصذ دهانشویه بابونه (در رقتهای آبی صفر، 1:2، 1:5و1:10) و اسانس بابونه ( در رقت 1:5 ) مطالعه گردید. بررسی خاصیت ضدمیکروبی این ترکیبات به طریق انتشار در آگاربه صورت ایجاد چاهک در محیط بروسلا آگار غنی شده صورت گرفت. متوسط قطر هاله عدم رشد برای کلرهگزیدین، دهانشویه بابونه در رقت صفر و اسانس بابونه در رقت 1:5 به ترتیب برابر با 29.33، 13 و 19.6 میلیمتر بود. دهانشویه بابونه در سایر رقت ها فاقد اثر بود. این نتایج نشان می دهد که بابونه دارای اثر ضدمیکروبی است، هر چند در روش بکار رفته این اثر نسبت به کلرهگزیدین کمتر بوده است. با توجه به این نتایج استفاده از بابونه به صورت دهانشویه می‌تواند مفید باشد و در کنترل پورفیروموناس ژنژیوالیس مؤثر است.