بررسی گیرنده‌های ضد دردی اوپیوییدی ناشی از اثر عصاره رازک (Humulus lupulus L.)در موش سوری

Abstract

تأثیرات ضد دردی مواد مختلف از طریق گیرنده‌های متفاوت اعمال می‌شود که مهمترین آنها ضد دردهای اوپیوییدی است که بی دردی را با اتصال به گیرنده‌های اختصاصی جفت شده با پروتئین G تولید می‌کند و از طریق تعامل بر روی باز و بسته شدن کانالهای یونی اثر می‌نماید. این گیرنده‌ها به طور عمده در مناطقی از مغز و نخاع که درگیر انتقال و تنظیم درد هستند قرار دارد. گیاه رازک hops با نام علمی L. <em>Humulus lupulus</em> دارای اثرات هورمونی و ضد دردی است که ماده لوپولون موجود در آن دارای این اثرات است. در این مطالعه، آزمون فرمالین به عنوان یک آزمون استاندارد ایجاد کننده درد مورد استفاده قرار گرفت و اثر ضد دردی نالوکسان به میزان 5 میلی‌گرم بر کیلوگرم به عنوان یک مهار کننده گیرنده اوپیوئیدی با عصاره رازک با غلظت 10 میلی‌گرم بر کیلوگرم مورد مقایسه قرار گرفت. نتایج حاصل از پژوهش حاضر نشان می‌دهد که با تزریق اولیه نالوکسون عصاره رازک بر تسکین درد اثری نداشته و شدت آن با نرمال سالین معنی‌دار نمی‌باشد. یافته‌های بدست آمده از این تحقیق نشان می‌دهد با تزریق اولیه نالوکسان درد در فاز التهابی ناشی از فرمالین به صورت معنی‌داری افزایش یافته که این اثر ممکن است ناشی از اثر رازک از طریق گیرنده‌های اوپیوییدی بوده باشد.