اثرات آنتی‌اکسیدانی عصاره گیاه مریم‌گلی (Salvia officinalis L.) تیمار شده با کیتوزان و تأثیر آن بر روی فاکتورهای کبدی و پروفایل چربی در رت‌های نر نژاد ویستار

Abstract

ریشه گیاه مریم‌گلی با نام علمی (<em>Salvia officinalis</em> L.) از خانواده نعناعیان از گذشته بسیار دور، به‌دلیل خواص دارویی مورد استفاده قرارگرفته است. در این تحقیق، نمونه گیاه مریم‌گلی و مریم‌گلی تیمار شده با کیتوزان را پس از خشک‌کردن با استفاده از اتانول 96% عصاره‌گیری نموده و حلال اتانول با استفاده از دستگاه روتاری از عصاره جدا گردید. برای انجام تحقیق از 60 سر موش سفید آزمایشگاهی بزرگ نژاد ویستار نر بالغ استفاده شد. موش‌ها به 6 گروه 10 تایی تقسیم‌بندی شدند که عصاره خوراکی مریم‌گلی و تیمار کیتوزان را با دوز 200 میلی‌گرم بر کیلوگرم و برای القاء اثر اکسیداتیو از داروی ایزونیازید با دوز 50 میلی‌گرم بر کیلوگرم به‌صورت گاواژ استفاده شد، همچنین برای مقایسه اثرات آنتی‌اکسیدانی عصاره مریم‌گلی و مریم‌گلی تیمار شده با کیتوزان از روش DPPH به کمک ماده 2،2-دی‌فنیل 1-پیکریل هیدرازیل استفاده گردید. استفاده از عصاره الکلی گیاه مریم‌گلی باعث کاهش تری‌گلیسیرید، کلسترول، LDL و ALP گردید و از سویی باعث افزایش HDL سرم شد. همچنین عصاره مریم‌گلی تیمار شده با کیتوزان باعث کاهش LDL، ALT و باعث افزایش HDL سرم گردید. ازاین‌رو با توجه به این اثرات مثبت استفاده از گیاه مریم‌گلی و مریم‌گلی تیمار شده با کیتوزان نتیجه‌گیری شد که اثرات بهبوددهنده‌ فاکتورهای ارزیابی‌شده قابل‌توجه است. همچنین در پایان آزمایش DPPH مشخص گردید که اثرات آنتی‌اکسیدانی عصاره الکلی مریم‌گلی تیمار شده با کیتوزان در مقایسه با مریم‌گلی به‌مراتب بالاتر بود که حکایت از اثر مثبت تیمار کیتوزان بر میزان آنتی‌اکسیدان‌های مریم‌گلی داشت. نتایج این تحقیق نیز مهر تأییدی بر اثرات مخرب داروی ایزونیازید بر سلول‌های بدن بود.