بررسی میزان ابتلاء به عفونت محل زخم جراحی بعد از سزارین و عوامل مرتبط با آن در زنان مراجعه کننده به بیمارستان های سطح شهر تبریز

Abstract

مقدمه: سزارین، شایع‌ترین عمل جراحی در حیطه زنان و زایمان است. ابتلاء به عفونت محل زخم جراحی پس از آن عوارض جبران‌ناپذیری به همراه دارد. عدم اطلاع از شیوع آن مانع اتخاذ تصمیمات پیشگیری‌کننده در سیاست‌های کلی نظام بهداشتی شده است؛ از این رو مطالعه حاضر با هدف بررسی میزان ابتلاء به عفونت محل زخم جراحی بعد از سزارین و عوامل مرتبط با آن در زنان مراجعه کننده به بیمارستان‌های سطح شهر تبریز انجام شد.<br /> روش‌کار: این مطالعه توصیفی مقطعی از پاییز سال 1397 تا پاییز 1398 بر روی 315 زن کاندید سزارین در بیمارستان‌های دولتی و خصوصی شهر تبریز انجام شد. علائم عفونت محل زخم جراحی در پرسشنامه بررسی عفونت پس از سزارین ثبت شد. تجزیه و تحلیل داده‌ها با استفاده از نرم‌افزار آماری SPSS (نسخه 20) و آزمون‌های کای اسکوئر، تی مستقل و رگرسیون لوجستیک انجام شد. میزان p کمتر از 05/0 معنادار در نظر گرفته شد.<br /> یافته‌ها: در این مطالعه 79 نفر (08/25%) از شرکت‌کنندگان علائم در محل زخم جراحی، عفونت را داشتند. در بررسی ریسک فاکتورهای اختصاصی و مؤثر بر عفونت محل زخم جراحی، متغیرهایی همچون سن بارداری (041/0=p)، تعداد بارداری (019/0=p)، تعداد سزارین قبلی (009/0=p)، پارگی زودرس کیسه آب (008/0=p)، نوع سزارین (003/0=p)، دیابت بارداری (008/0=p) و شاخص توده‌بدنی (005/0=p) بین دو گروه اختلاف آماری معناداری داشتند.<br /> نتیجه‌گیری: عفونت محل زخم جراحی پس از سزارین در 25% زنان مشاهده شد و ریسک فاکتورهای آن شامل سن بارداری، تعداد بارداری‌ها و سزارین‌های قبلی، پارگی زدرس کیسه آب، اورژانسی بودن سزارین، ابتلاء به دیابت بارداری و شاخص توده بدنی بالا بودند.