پارگی تراشه بهدنبال لولهگذاری بعد از جراحی سزارین، معرفی بیمار
(ندگان)پدیدآور
نماریان, دکتر نرگسامری, دکتر پرویزنوع مدرک
Textگزارش مورد
زبان مدرک
فارسیچکیده
مقدمه: اگرچه آسیب خودبهخودی و تروماتیک تراشه پس از لولهگذاری تراشه نادر است، اما تهدید کننده حیات است. یافته شایع در پارگی تراشه بعد از لولهگذاری، آمفیزم و دیسترس تنفسی است. در این مطالعه، یک بیمار با پارگی تراشه بهدنبال لولهگذاری بعد از جراحی سزارین معرفی میشود. معرفی بیمار: خانم 37 ساله با سن حاملگی 39 هفته برای سزارین تحت بیهوشی عمومی با لوله تراشه شماره 7 قرار گرفت. در طی جراحی بیمار از نظر همودینامیک و تنفسی نرمال بود. در پایان جراحی بعد از خروج لوله تراشه، بیمار دچار سرفههای شدید شد. بعد از انتقال بیمار به ریکاوری و کاهش سرفه و میزان اشباع اکسیژن 96% به بخش منتقل شد. حدود 30 ساعت بعد از لولهگذاری، بیمار دچار تورم صورت، دیسترس تنفسی خفیف و آمفیزم از صورت تا زایفوئید شد. میزان اشباع اکسیژن با هوای اتاق 95% بود و دیسترس تنفسی مشهود نبود. همودینامیک باثبات بود. سیتی اسکن ریهها پنومومدیاستن، پنوموتوراکس، آمفیزم زیرجلدی قدام قفسه سینه و شواهد پارگی تراشه را نشان داد. بیمار به بخش مراقبتهای ویژه جراحی منتقل و تحت درمان محافظتی قرار گرفت. بعد از 96 ساعت آمفیزم بهطور کامل برطرف و بیمار بعد از 7 روز با حال عمومی خوب از بیمارستان مرخص شد. نتیجهگیری: در پارگی تراشه پس از لولهگذاری، در مواردیکه وضعیت همودینامیک و تنفسی باثبات است، درمان محافظهکارانه توصیه میشود.
کلید واژگان
آمفیزم زیرجلدیپارگی تراشه
پنوموتوراکس
پنومومدیاستن
لولهگذاری داخل تراشه
شماره نشریه
4تاریخ نشر
2020-06-211399-04-01
ناشر
Mashhad University of Medical SciencesMashhad University of Medical Sciences
سازمان پدید آورنده
دستیار گروه بیهوشی، کمیته تحقیقات دانشجویی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی بابل، بابل، ایران.دانشیار گروه بیهوشی، واحد توسعه تحقیقات بالینی بیمارستان روحانی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی بابل، بابل، ایران.
شاپا
1680-29932008-2363




