بررسی نسبت فراوانی سندرم تونل کارپ در زنان مبتلا به سرطان پستان درمان شده با لنف ادم در مراجعین به مراکز آموزشی درمانی سطح شهر تبریز در سال 98-1397

Abstract

مقدمه: لنف ادم ناشی از درمان سرطان پستان عوارض وسیعی را به‌دنبال دارد که از آن میان می‌توان به سندرم تونل کارپ اشاره نمود. این سندرم موجب ناتوانی بازماندگان سرطان پستان می‌شود؛ لذا اطلاع از فراوانی آن امری ضروری جهت انجام اقدامات بعدی است. مطالعه حاضر با هدف بررسی نسبت فراوانی سندرم تونل کارپ در زنان مبتلا به سرطان پستان درمان شده با لنف ادم انجام شد. روش‌کار: این مطالعه توصیفی مقطعی در طی 98-1397 بر روی 160 زن بازمانده از سرطان پستان با لنف ادم در مراکز آموزشی درمانی سطح شهر تبریز انجام شد. اطلاعات دموگرافیک و پرسشنامه بوستون (جهت تشخیص علائم CTS) جهت اهداف پژوهش استفاده شدند. تجزیه و تحلیل داده‌ها با استفاده از نرم‌افزار آماری SPSS (نسخه 20) و آزمون‌های آماری رگرسیون و همبستگی اسپیرمن انجام شد. میزان p کمتر از 05/0 معنی‌دار در نظر گرفته شد. یافته‌ها: در مطالعه حاضر 33 نفر (62/20%) مبتلا به سندرم تونل کارپ بودند. بر اساس نتایج آزمون کای اسکوئر، بین سندرم تونل‌کارپ و متغیر‌های سن (009/0=p)، لنف ادم (001/0=p)، سابقه رادیوتراپی (001/0=p)، سابقه عمل جراحی (019/0=p)، سابقه برداشتن غدد لنفاوی (03/0=p) و سابقه دیابت ملیتوس (04/0=p) ارتباط آماری معناداری وجود داشت. نتیجه‌گیری: در مطالعه حاضر شیوع سندرم تونل کارپ در زنان مبتلا به سرطان پستان درمان شده با لنف ادم 62/20% بود. شناسایی ریسک فاکتورهای ابتلاء به این سندرم می‌تواند زمینه‌ساز اقدامات پیشگیرانه و کنترلی در این بیماران باشد.