تغییرات شیوع و اپیدمیولوژی سرطان‌های دستگاه تناسلی زنان در شمال شرق ایران در بررسی 35 ساله

Abstract

مقدمه: تومورهای زنان، عامل مهم مرگ‌و‌میر زنان در جهان هستند. با توجه به اهمیت شناخت اپیدمیولوژیک سرطان‌های زنان به‌صورت منطقه‌ای جهت برنامه‌ریزی اقدامات پیشگیری، مطالعه حاضر با هدف بررسی ویژگی‌های اپیدمیولوژیک بیماران مبتلا به سرطان‌های دستگاه تناسلی زنانه مراجعه‌کننده به مراکز تخصصی انکولوژی مشهد در سال‌های 95-1361 انجام گرفت.<br /> روش‌کار: در این مطالعه مقطعی پس از بررسی تمام پرونده‌های موجود در طی 35 سال اخیر، اطلاعات بیماران استخراج و ثبت گردید. زمان مطالعه به 4 دوره (سال 69 و قبل از آن، سال 79-70، سال 89-80 و سال 95-90) تقسیم‌بندی شد. فراوانی نسبی، میانگین سن زمان تشخیص و روند 35 ساله مورد بررسی قرار گرفت. تجزیه و تحلیل داده‌ها با استفاده از نرم‌افزار آماری SPSS (نسخه 16) و آزمون‌های کای اسکوئر، آنووا وشفه انجام شد. میزان p کمتر از 05/0 معنی‌دار در نظر گرفته شد.<br /> یافته‌ها: در 2953 بیمار مورد بررسی، میانگین سنی 69/13±32/49 سال بود. بیشترین میانگین سنی در بیماران با سرطان جسم رحم (49/12±21/52 سال) و کمترین در بیماران با سرطان تخمدان (09/16±09/46 سال) مشاهده شد. میانگین سن تشخیص سرطان تخمدان در طی سه دهه اخیر به‌طور معناداری افزایش (001/0p<) و در سرطان سرویکس کاهش داشت (017/0=p). بیشترین فراوانی نسبی مربوط به سرطان سرویکس با 1161 مورد (3/39%) و سپس سرطان تخمدان با 1080 مورد (6/36%) بود. توزیع فراوانی انواع سرطان در طی دهه‌های مختلف نیز اختلاف معناداری داشت (001/0p<).<br /> نتیجه‌گیری: سرطان سرویکس فراوان‌ترین سرطان در بین بیماران این مطالعه بود. میانگین سن تشخیص در بیماران مبتلا به سرطان تخمدان افزایش و در مبتلایان به سرطان سرویکس کاهش یافته است. با توجه به قابلیت پیشگیری از سرطان سرویکس، توصیه به توجه بیشتر غربالگری این سرطان می‌شود.