شواهد تازه از سقط جنین عمدی در شهر تهران: میزان‌ها، دلایل و تغییرات

Abstract

مقدمه: آگاهی از شیوع سقط عمدی، به ارتقاء سلامت مادران کمک می‌کند، از این‌رو برآورد میزان‌های سقط عمدی ضروری است. مطالعه حاضر با هدف بررسی میزان‌ها و دلایل انجام سقط و تغییرات آنها طی دوره 5 ساله 93-1388 انجام شد.<br /> روش‌کار: در این مطالعه پیمایشی از روش‌های مستقیم برآورد سقط جنین و داده‌های پیمایش باروری 1388 و 1393 تهران (با حجم نمونه تصادفی 2934 و 3012 نفر) استفاده شد. داده‌های مربوط به سقط عمدی از طریق مصاحبه چهره‌‌به‌چهره با جمعیت زنان متأهل 49-15 ساله ساکن شهر تهران گردآوری شد. شیوع سقط عمدی با محاسبه میزان‌ ویژه سنی سقط، میزان کل سقط، میزان عمومی سقط و نسبت‌های سقط انجام گرفت.<br /> یافته‌ها: از سال 93-1388 میزان کل سقط از 16/0 به 14/0 سقط به ازای هر زن، میزان عمومی سقط از 5/5 به 4/4 سقط به ازای 1000 زن و تعداد سالانه سقط از 11500 به 11400 سقط کاهش یافته بود. با فرض میزان سقط در تهران به‌عنوان میانگین ملی، سالانه 101000 سقط عمدی برای کل کشور برآورد می‌شود. حدود 9% بارداری‌ها در تهران به سقط می‌انجامد. میانگین سن زنان در هنگام سقط 3/6±5/33 سال است. احتمال سقط در بین زنان با تحصیلات بالاتر، ثروتمند‌تر، شاغل و کمتر مذهبی، مهاجرین شهری و زنان بدون فرزند یا دارای یک فرزند بیشتر است. سهم دلایل غیر ‌پزشکی انجام سقط از 69% در سال 1388 به 82% در 1393 افزایش یافته بود. نیمی از سقط‌ها نتیجه شکست روش عزل است، اما فقط یک سوم از تجربه‌کنندگان این شکست پس از سقط به روش مدرن پیشگیری روی آوردند.<br /> نتیجه‌گیری: شیوع سقط برای کنترل موالید، ضرورت ارائه مشاوره بهداشت باروری جهت جلوگیری مؤثر از بارداری‌های ناخواسته را نشان می‌دهد.