وجود عفونت ویروس پاپیلومای انسانی دربافتهای سرطانی پستان وارتباط آن با شاخص های بالینی

Abstract

مقدمه: گزارشات متعددی نقش عوامل ویرال را در بروز و تکامل سرطان پستان نشان می دهد ویروس پاپیلومای انسانی به خصوص انواع سرطانزای آن همراه با بدخیمی های اپی تلیال سیستم دستگاه تناسلی و خارج از آن دیده می شود. این مطالعه به منظور بررسی وجود عفونت ویروس پاپیلومای انسانی (HPV) با خطر بدخیمی پایین و بالا در نمونه های بیماران مبتلا به سرطان پستان و ارتباط آن با جنبه های بالینی انجام شده است. روش کار: در این مطالعه 50 مورد بافت سرطانی پستان و 29 مورد بافت پستانی بدون ضایعه بدخیم، به منظور تشخیص DNA ویروس پاپیلومای انسانی با خطر بدخیمی بالا 16 و 18و خطر بدخیمی پائین 6 و 1 با استفاده از روش ملکولی PCR با آغازگرهای انتخابی ویروس پاپیلومای انسانی بررسی شده است. نتایج: DNA ویروس پاپیلوما در 24 مورد (48%) از نمونه های کارسینوم پستان مشخص شد که از این تعداد 13 مورد (26%) مربوط به عفونت پاپیلومای انسانی با خطربدخیمی بالا و 8 مورد (16%) در ارتباط با ویروس پاپیلومای انسانی با خطر بدخیمی پائین می باشند. سه نمونه (6%) از بافت های سرطانی پستان دارای هر دو نوع ویروس پاپیلومای انسانی با ریسک بدخیمی بالاو پائین بودند. دراین مطالعه ارتباطی بین حضور عفونت ویروس پاپیلومای انسانی در سرطان پستان و فاکتورهای پیش آگهی بیماران شامل سن (P=0/448)، میزان درگیری غدد لنفاوی زیربغلی (P=0/749)، درجه آسیب شناسی بافتی تومور، اندازه تومور (P =0/946) و سمت ابتلا پستان دیده نشد و همهبافتهای غیرسرطانی پستان ازنظروجود عفونت ویروس پاپیلومای انسانی منفی بودند. نتیجه گیری: در این مطالعه حضور DNA عفونت ویروس پاپیلومای انسانی در بافت های سرطانی پستان مشخص شد و نقش ارتباط احتمالی عفونت ویروس پاپیلومای انسانی دربروز وتکامل بدخیمی های پستان مورد تائید قرارگرفت