سن‌سنجی و ایزوتوپ Lu- Hf سنگ‏‌های مافیک- حدواسط جنوب‌باختری سلماس با تأکید بر خاستگاه آنها از مذاب‏‌های جوان نئوپروتروزوییک

Abstract

توده‏‌های آذرین درونیِ دگرگون‌شدة مافیک- حدواسط جنوب‏‌باختری سلماس در شمال‏‌باختری ایران و در پهنه ساختاری سنندج- سیرجان هستند. این توده‏‌ها با ترکیب متاگابرو و متادیوریت در مجموعه‏‌ای از سنگ‏‌های آتشفشانی- رسوبی دگرگون‌شده منسوب به پرکامبرین نفوذ کرده‏‌اند. سن‏‌سنجی کانی زیرکن به روش U-Pb در دو نمونه از سنگ‏‌های متاگابرویی، سن‌های 5/2±7/548 و 0/7±1/553 میلیون سال پیش و در نمونه‌ای از سنگ متادیوریتی نیز سن 5/6±542 میلیون سال پیش (نئوپروتروزوییک پایانی - کامبرین) را نشان می‏‌دهد. برپایه داده‏‌های زمین‏‌شیمیایی، این سنگ‏‌ها از مذاب‏‌های وابسته به پهنه‌های فرورانش پدید آمده‏‌اند. مقدارهای (t)ԑHf در این سنگ‏‌ها از 2/6+ تا 16/14+ است. سن مدل هافنیم سنگ‏‌های مافیک- حدواسط جنوب‏‌باختری سلماس، مقدارهای 593 تا 1000میلیون سال پیش (نئوپروتروزوییک) را نشان می‏‌دهد. داده‌های سن‏‌سنجی و ایزوتوپ Hf نشان می‏‌دهند مجموعه نفوذی‏‌های دگرگون‌شده مافیک- حدواسط به سن نئوپروتروزوییک پایانی- کامبرین در شمال‏‌باختری ایران، به فرایند ماگمایی گسترش‌یافته (ماگماتیسم کادومین) در کناره شمالی گندوانا مرتبط است.