بررسی پتانسیل آللوپاتیک گیاه دارویی مورخوش (Zhumeria majdae) بر رقم طلایه کلزا (Brassica napus)

Abstract

گیاه دارویی مورخوش از خانواده نعنائیان است و از گذشته در طب سنتی جنوب ایران استفاده‌های بسیاری داشته است. اسانس‌های روغنی و عصاره‌های استخراج شده از اندام‌های مختلف گیاهان دارای آثار آللوپاتیک هستند. در پژوهش حاضر اثر آللوپاتیک غلظت‌های مختلف اسانس برگ گیاه مورخوش بر محتوای رنگدانه‌ای، فعالیت آنزیم‌های آنتی‌اکسیدان کاتالاز (CAT و گایاکول پراکسیداز (GP) در رقم پاییزه کلزا (طلایه) بررسی گردید. رشد گیاهان در محیط‌‌‌کشت حاوی پرلیت و در گلخانه انجام پذیرفت. برای انجام تیمارها و آزمایش‌ها از برگ گیاهچه‌های 21 روزه کلزا استفاده شد. برای انجام تیمارها، غلظت‌های مختلف اسانس به کمک محلول 5/2 درصد صمغ عربی تهیه گردید. از دو تیمار آب مقطر و صمغ عربی به عنوان تیمارهای شاهد استفاده شد. نتایج حاصل از این پژوهش نشان دادند که محتوای رنگدانه ای و فعالیت آنزیم‌های آنتی‌اکسیدان گیاهانی که با محلول صمغ عربی تیمار شده بودند، برابر با محتوای رنگدانه‌ای و فعالیت آنزیم‌های آنتی‌اکسیدان در گیاهانی بود که با آب مقطر تیمار شده بودند. همچنین با افزایش غلظت اسانس، محتوای کلروفیل در برگ کلزا کاهش و میزان کاروتنوئید افزایش یافت. همچنین فعالیت آنزیم کاتالاز در حضور اسانس افزایش یافت و فعالیت آنزیم گایاکول پراکسیداز نیز در حضور غلظت‌های 20 و 60 درصد اسانس افزایش معنی‌داری در سطح 05/0 =α نشان داد.