بررسی تنوع ژنتیکی در جمعیت قارچ Gibberella intermedia عامل غالب بیماری پوسیدگی طوقه برنج در استان مازندران با استفاده از گروه‌های سازگاری رویشی

Abstract

در سال 1384، 35 جدایه قارچ Gibberella intermedia (با آنامورفFusarium proliferatum)، به عنوان عامل غالب بیماری پوسیدگی طوقه برنج در استان مازندران، از نظر تنوع در گروه‌های سازگاری رویشی مورد بررسی قرار گرفتند. از جهش‌یافته‌های nit (فاقد قدرت استفاده از نیترات) برای شناسایی و ارزیابی این گروه‌ها استفاده شد. از سه جدایه روی محیط‌های حاوی 1، 3 و 5 درصد کلرات پتاسیم جهش یافته‌های nit بدست نیامد و به عنوان جدایه‌های crn از مطالعه حذف شدند. از سه جدایه نیز تنها جهش یافتگان فنوتیپ nit 1 بدست آمد. بیست و نه جدایه باقیمانده در 26 گروه سازگاری رویشی شامل 23 گروه تک عضوی و 3 گروه دو عضوی قرار گرفتند. این گروه‌ها با اسامی VCG1 تا VCG29 مشخص شدند. تمام گروه‌های سازگاری رویشی دو عضوی در منطقه جغرافیایی محدودی قرار داشتند، که این مسئله نشان‌دهنده شباهت ژنتیکی بیشتر جدایه‌های این منطقه با یکدیگر می‌باشد. گروه‌های سازگاری رویشی تک عضوی فراوان در جمعیت قارچ نشان‌دهنده تنوع ژنتیکی بالا و وجود ساز و کارهای لازم برای ایجاد تنوع ژنتیکی در جمعیت آن می‌باشد. یکی از مهمترین عوامل بروز تنوع در قارچ‌ها، نوترکیبی جنسی است، که بروز تولید مثل جنسی فراوان در جمعیت این قارچ در طبیعت، این فرضیه را تائید می‌کند.