تأثیرات جانبی چهار آفت‌کش ایمیداکلوپرید، دیکلرووس،پیمتروزین و آبامکتین بر سن شکاری Orius albidipennis (Reuter) (Hemiptera: Anthocoridae)

Abstract

به منظور تعیین تأثیر چهار آفت‌کش ایمیداکلوپرید، دیکلرووس، پیمتروزین و آبامکتین بر مرگ و میر پوره‌ها و تولید مثل حشرات کامل سن شکاریOrius albidipennis (Reuter) (Hemiptera: Anthocoridae) آفت‌کش‌ها در بالاترین دز توصیه شده روی حساس‌ترین مرحله رشدی حشره (پوره سن یک) به کار رفتند. زیست‌سنجی با استفاده از روش قفس در شرایط کنترل شده با دمای ?C 1±27، رطوبت نسبی %5±65 و دوره نوری 16 ساعت روشنایی در اتاقک رشد صورت گرفت. تعیین تأثیرات کلی آفت‌کش با محاسبه نرخ مرگ و میر پوره‌ها و میزان کاهش در باروری حشرات کامل انجام شد. پس از اعمال تصحیحات مربوطه، میزان مرگ و میر پوره‌ها در تیمار با آفت‌کش‌های ایمیداکلوپرید، دیکلرووس، آبامکتین و پیمتروزین به ترتیب 59/8±55/75، 34/6±22/50، 81/4±88/32 و 37/2±28/28 درصد مشاهده گردید. میانگین تعداد تخم گذاشته شده توسط هر حشره (R) در همین تیمارها به ترتیب 61/7±56/15، 25/15±44/38، 56/5±89/6 و 71/5±22/10عدد اندازه‌گیری شد. تأثیر آفت‌کش بر تخمریزی (Er) به‌ترتیب 24/0±54/0، 49/0±33/1، 29/0±33/0 و 16/0± 35/0 ارزیابی گردید و بالاخره تأثیر کل آفت‌کش (E) در این تیمارها به ترتیب 75/5± 76/86، 20/4 ± 82/33، 67/9±92/77 و 77/11±94/74 درصد برآورد شد. براساس استانداردهای سازمان بین‌المللی مبارزه بیولوژیک دیکلرووس در رده دوم سمیت (کمی زیان آور)، آبامکتین و پیمتروزین با توجه به خطای استاندارد مربوطه در رده‌های دوم و سوم (کمی زیان آور تا نسبتاً زیان آور) و ایمیداکلوپرید در رده سوم (نسبتاً زیان آور) طبقه‌بندی شد. با توجه به اینکه هیچ‌یک از آفت‌کش‌های مورد بررسی در شرایط آزمایشگاهی بی‌زیان ارزیابی نشدند، انجام آزمون در شرایط نیمه‌مزرعه‌ای برای کلیه آفت‌کش‌های مورد مطالعه توصیه می‌شود.