مطالعه تنوع ژنتیکی سودوموناس‌های فلورسنت جداشده از مزارع گندم با قابلیت کنترل Gaeumannomyces graminis var. tritici ، عامل بیماری پاخوره گندم

Abstract

در این تحقیق، از 21 استرین سودوموناس فلورسنتمختلف به منظور بررسی قدرت بازدارندگی آنها علیه قارچ عامل پاخورة غلات، (<em>Ggt</em>) <em>Gaeumannomyces graminis </em>var. <em>tritici</em>استفاده شد. بدین ترتیب که بعد از بررسی ویژگی‌های بیوشیمیایی استرین‌های باکتریایی، آزمون بازدارندگی جدایه‌ها علیه عامل بیماری پاخورة گندم صورت پذیرفت. نتایج نشان داد برخی از این استرین‌ها قدرت بیوکنترلی قابل‌توجهی در بازداری قارچ <em>Ggt</em> دارند. در نهایت، از نشانگر مولکولی REP-PCR به منظور ارزیابی تنوع ژنتیکی جدایه‌ها و بررسی ارتباط تنوع ژنتیکی و قدرت بازدارندگی جدایه‌ها استفاده شد. الگوی انگشت‌نگاری DNA و دندروگرام رسم‌شده نشان داد، نوزده استرین باکتری در سطح تشابه 100- 25 درصد از هم جدا شدند و در قالب نه دودمان کلونی یا گروه انگشت‌نگاری قرارگرفتند که با حروف A تا I از هم مشخص شدند. با توجه به این نتایج، مشخص شد که بین آزمون‌های بازدارندگی در محیط غذایی PDA، تولید سیانید هیدروژن و دی‌استیل فلوروگلوسینول با گروه‌های انگشت‌نگاری DNA به روش REP-PCR رابطة مستقیمی وجود دارد. با توجه به نتایج این تحقیق پیشنهاد می‌شود، نشانگر مولکولیREP-PCR به عنوان ابزار مفیدی در شناسایی و غربالگری استرین‌های سودوموناس فلورسنتمؤثر در کنترل بیولوژیک استفاده شود.