بررسی امکان معرفی منابع جدید علوفه‌ای از طریق ترکیب و سیلوکردن گونه‌های Alhagi camelarum و Halocnemum strobilaceum در استان بوشهر

Abstract

این تحقیق به منظور ارزیابی ارزش غذایی سیلوی گیاه خارشتر (<em>Alhagi camelarum</em> ) و هالکنموم (<em>Halocnemum strobilaceum</em><em>) </em>در ترکیب با بذر جو و ملاس اجرا شد. پس از جمع‌آوری نمونه‌های گیاهی و خرد کردن، آنها در 4 تیمار و با سه تکرار در قالب طرح آزمایشی بلوک کامل تصادفی به نسبت‌های مختلف بر اساس وزن ماده خشک سیلو شدند و در پایان مدت سیلو( 28 روز) ارزش علوفه‌ای این ترکیب‌ها به روش شیمیایی و تولید گاز مورد ارزیابی قرار گرفت. همچنین برای تعیین میزان مصرف آنها از سه راس گوسفند و بز بومی یک ساله استفاده شد. نتایج نشان داد که تیمار 50 درصد هالکنموم، 10 درصد جو ، 30 درصد خارشتر و 10 درصد ملاس از ارزش غذایی بالاتری برخوردار است. زیرا از نظر میزان تولید گاز در 24 ساعت اولیه انکوباسیون بیشترین هضم‌پذیری، از لحاظ پارامترهای تولید گاز بیشترین میزان مقادیرهضم‌پذیری ماده آلی (OMD)، اسیدهای چرب زنجیره کوتاه (SCFA)، انرژی متابولیسمی (ME )، ماده‌آلی خشک (DOM) و انرژی خالص شیردهی (NEL) و از نظر تجزیه شیمیایی بیشترین مقدار پروتئین، خاکستر و چربی را دارا بوده است. از نظر میزان مصرف دام نیز پس از ترکیب 50 درصد هالکنموم، 20 درصد جو ، 20 درصد خارشتر و 10 درصد ملاس بیشترین مصرف را داشته است. بنابراین، با توجه به این که در این ترکیب 80 درصد حجم به خارشتر و هالوکنموم مربوط می‌شود که به صورت خودرو در طبیعت رشد می‌کنند و در شوره‌زارها و اراضی سنگلاخی قابل توسعه‌دادن هستند، این سیلوی ترکیبی را می‌توان پس از انجام تحقیقات تکمیلی، به عنوان ترکیب مناسب توصیه کرد.