بررسی و مقایسه روش‌های مختلف زمین‌آمار در تهیه نقشه شوری خاک (مطالعه موردی در دشت میامی)

Abstract

شور شدن اراضی از معضلات مهم و مخرب در بخش کشاورزی است که بایستی با تدبیر و مدیریت صحیح علمی این روند کنترل شود. اولین گام در این راه، شناسایی و تهیه نقشه مناطق شور است. در چند ‌دهه گذشته ‌استفاده ‌از ‌روش‌های ‌زمین‌آمار‌ و‌ سنجش‌ از ‌دور ‌برای‌ تهیه نقشه شوری خاک و پایش ‌تغییرات ‌آن‌ توسعه ‌پیدا کرده است. هدف از این مطالعه مقایسه قابلیت ‌روش‌های ‌زمین‌آماری‌ مختلف برای تهیه نقشه شوری خاک سطحی در بخشی از دشت میامی واقع در شهرستان میامی استان سمنان می‌باشد. برای انجام این کار تعداد ۲25 نمونه خاک از عمق 30-0 سانتی‌متری خاک سطحی از محل تقاطع خطوط شبکه منظم به ابعاد 600 * 600 متری با کمک GPS انجام شد و EC، pH و درصد رس نمونه‌های خاک اندازه‌گیری شد. نتایج به دست آمده نشان داد که روش کریجینگ با میانگین مطلق خطا 29/2 از دقت بالاتری نسبت به سایر روش‌های میانیابی برخوردار بود و در مقابل روش spline Thin plate با میانگین مطلق خطای 38/4 کمترین دقت را داشته است. بر اساس نقشه تهیه شده در منطقه مورد مطالعه بیشترین مقدار شوری 69/15 ds/m و کمترین مقدار شوری 02/2 ds/m و میانگین شوری در دشت میامی24/5 ds/m می‌باشد