اثر ژنوتیپ و ترکیب محیط کشت بر تکثیر درون شیشه ای گیاه نوش (Thuja orientalis)

Abstract

با توجه به آنکه روشهای مختلف تکثیر غیرجنسی از جمله ریزازدیادی برای درختان بالغ نوش مورد توجه محققا ن قرار گرفته، این پژوهش در راستای بررسی مقایسه ای تکثیر درون شیشه ای ژنوتیپهای برتر این گیاهان، صورت پذیرفت. در این تحقیق، سرشاخه های پایه های بالغ و برگزیده نوش در گلستان (ژنوتیپ اول) و قزوین (ژنوتیپ دوم) پس از جمع آوری در فصل پاییز، مورد سترون سازی قرار گرفتند. شستشو با آب و مایع ظرفشویی و برس کشی با محلول اتانل 705 به عنوان پیش تیمار سترون سازی و غوطه وری نمونه ها در اتانل 70% به مدت 1 دقیقه و آنگاه شستشو با محلول کلرور مرکوریک 0.1% در زمانهای مختلف (7 دقیقه در مورد نمونه های ژنوتیپ اول و 9 دقیقه در مورد نمونه های ژنوتیپ دوم) به عنوان بهترین تیمار سترون سازی، انتخاب گردید. جوانه ها در محیط کشت MS دارای هورمون 2ip در غلظت 0.5 میلیگرم در لیتر، استقرار یافتند. سپس برای مرحله شاخه زایی و تکثیر از دو محیط کشت MS و DKW با ترکیب هورمونی از 0.5 تا 1 میلیگرم در لیتر BA و 2ip به طور مجزا و به همراه 0.01 میلیگرم در لیتر IBA، استفاده گردید. <br />محیط کشت MS حاوی هورمونهای 2ip وIBA به ترتیب با غلظت 1 و 0.01 میلیگرم در لیتر، بیشترین مقدار شاخه زایی را برای ژنوتیپ اول نشان داد. میزان تکثیر و رشد طولی شاخه برای ژنوتیپ اول بیشتر از دوم بوده و میانگین رشد طولی نمونه ها در محیط کشت DKW بهتر از MS بود.