واکنش متفاوت دورگ‎های بین گونه‎ای صنوبر به تکثیر از طریق ریزازدیادی

Abstract

گونه‎های مختلف صنوبر قابلیت‎های متفاوتی دارند که آنها را از هم متمایز می‎کند. ولی این تفاوت‏ها موجب شده است که برخی از گونه‎ها در شرایط متضاد اقلیمی سازگاری پیدا کنند. دورگ‎های بین این گونه‎ها نیز قابلیت‎های بینابینی از خود نشان می‎‌دهند که ممکن است بتوانند دامنه اکولوژیک صنوبرها را گسترش دهند. در این تحقیق سه پایه از دورگ‎های بین گونه‎ای حاصل از تلاقی بین دو گونه از صنوبر به‎نام‎های سپیدار (<em>Populus alba</em>)و پده(<em>Populus euphratica</em>) با ریزازدیادی تکثیر شدند تا ضمن بهینه‌کردن روش تکثیر این دورگ‎ها، تفاوت‎های احتمالی واکنش به‎ریزازدیادی در آنها نیز بررسی شود. در بخش پرآوری دورگ‌های مورد مطالعه واکنش‌های متفاوتی به‎محیط کشت‌های مورد استفاده از خود نشان دادند، به‎طوری‌که یکی از دورگ‌ها در سطوح سه‌گانه محیط‌های پرآوری، به‎میزان زیادی ریشه هم تولید کرد. این دورگ در مرحله پرآوری از نظر صفاتی مانند تعداد شاخه، طول شاخه، تعداد جوانه‌های جانبی و مقدار ریشه برتری زیادی نسبت به سایر پایه‎‎ها از خود نشان داد. در مرحله ریشه‌زایی هم پایه‎ برتر در مرحله تکثیر، برتری ویژه‌ای از نظر تعداد و طول ریشه از خود نشان داد. سهولت در ریشه‌دهی یکی از دورگ‌ها، که در صورت انتخاب به‎عنوان یک رقم تجاری باید به‎صورت رویشی تکثیر و توسعه داده شود، می‌تواند امتیاز ویژ‌ه‌ای برای این دورگ باشد. البته اثر متقابل موجود بین دو عامل مورد مطالعه هم در بیشتر موارد برتری یکی از دورگ‌ها را نشان داد.