نمایش مختصر رکورد

dc.contributor.authorمحمدی, سامfa_IR
dc.contributor.authorحسینی مقدم, سید حسنfa_IR
dc.date.accessioned1399-07-09T06:45:50Zfa_IR
dc.date.accessioned2020-09-30T06:45:50Z
dc.date.available1399-07-09T06:45:50Zfa_IR
dc.date.available2020-09-30T06:45:50Z
dc.date.issued2017-04-21en_US
dc.date.issued1396-02-01fa_IR
dc.date.submitted2016-03-14en_US
dc.date.submitted1394-12-24fa_IR
dc.identifier.citationمحمدی, سام, حسینی مقدم, سید حسن. (1396). بررسی فقهی حقوقی اعلام اراده در اعمال حقوقی. مجله پژوهش های فقه و حقوق اسلامی, 13(47), 115-138. doi: 10.22034/ijrj.2017.530244fa_IR
dc.identifier.issn2645-5013
dc.identifier.issn2645-5021
dc.identifier.urihttps://dx.doi.org/10.22034/ijrj.2017.530244
dc.identifier.urihttp://ijrj.baboliau.ac.ir/article_530244.html
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/308861
dc.description.abstractبرخی معتقدند، اعمال حقوقی با اراده باطنی  به وجود می­آید و اعلام اراده تنها کاشف از قصد درونی است. در صورت تعارض بین اراده ظاهری و باطنی، مطلقاً ترجیح با اراده باطنی است. طرفداران اراده  ظاهری سازنده اعمال حقوقی را اراده اظهارشده می­دانند و برای آن اعتبار مطلق  قایلند؛ هرچند قصدی وجود نداشته باشد. دراین مقاله قایل به تفصیل هستیم، بدین معنی که نه صرف اراده باطنی و نه اراده ظاهری فاقد قصد، دارای اعتبار مطلق نیستند بلکه  اعلام اراده بدلیل مستتربودن قصد انشاء در آن، از قدرت ایجاد اعمال حقوقی برخوردار می‌باشد. آنچه اعلام می­شود، منطبق با حقیقت لغوی وعرفی، بنای عقلاء، اصاله الاطلاق بوده و مبتنی بر اراده باطنی تلقی می شود. اعلام‌کننده اراده، زمینه اعتماد مخاطب را با آن فراهم می‌سازد، پس او حق اثبات اراده باطنی مغایر با اراده اعلامی را ندارد. اراده اعلام شده تا قرینه مغایرخاصی در بین نباشد؛ بطور مطلق معتبر و حاکم است. پایبندی به اراده اعلام شده، بر مبانی فقهی، مانند قاعده اقدام، لاضرر، لزوم حفظ عهد و پیمان ...استوار است و از جنبه حقوقی نیز، دارای پشتوانه قانونی متقنی در حقوق ما است.fa_IR
dc.format.extent422
dc.format.mimetypeapplication/pdf
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.publisherدانشگاه آزاد اسلامی واحد بابلfa_IR
dc.publisherIslamic Azad University/Babol Branchen_US
dc.relation.ispartofمجله پژوهش های فقه و حقوق اسلامیfa_IR
dc.relation.ispartofIslamic Law & Jurisprudence Researchesen_US
dc.relation.isversionofhttps://dx.doi.org/10.22034/ijrj.2017.530244
dc.subjectاعلام ارادهfa_IR
dc.subjectاعمال حقوقیfa_IR
dc.subjectلاضررfa_IR
dc.subjectاراده باطنیfa_IR
dc.subjectاوفو بالعقودfa_IR
dc.titleبررسی فقهی حقوقی اعلام اراده در اعمال حقوقیfa_IR
dc.typeTexten_US
dc.typeمقاله پژوهشیfa_IR
dc.contributor.departmentدانشیار گروه حقوق خصوصی دانشکده حقوق دانشگاه مازندران، بابلسر، ایرانfa_IR
dc.contributor.departmentدانشجوی دکتری حقوق خصوصی دانشگاه مازندران، بابلسر، ایران و عضو هیات علمی دانشگاه غیرانتفاعی شمال، آمل، ایرانfa_IR
dc.citation.volume13
dc.citation.issue47
dc.citation.spage115
dc.citation.epage138


فایل‌های این مورد

Thumbnail

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد