تحلیلی بر وضعیت شاخص‌های توسعۀ پایدار شهری در تهران

Abstract

مطالعۀ حاضر به بررسی جامعه‌شناختی توسعۀ پایدار شهری و وضعیت شاخص‌های آن در شهر تهران بر‌اساس داده‌های موجود می‌پردازد. روش مطالعه، ترکیبی از روش‌های اسنادی‌‌ـ کتابخانه‌ای و تحلیل داده‌ها و مطالعات موجود است. با توجه به آنکه شاخص‌های توسعۀ پایدار شهری را می‌توان به شاخص‌های محیطی، اجتماعی و اقتصادی تقسیم‌بندی کرد، داده‌های موجود نشان می‌دهد که در شاخص‌های محیطی میزان بالای آلایندگی هوا و نیز مصرف زیاد انرژی و تولید فراوان پسماند، نشان از فاصلۀ شهر تهران از وضعیت مطلوب شاخص‌های محیطی توسعۀ پایدار دارد. از سوی دیگر شهر تهران به لحاظ شاخص‌های اجتماعی مانند مشارکت اجتماعی و عدالت اجتماعی در بین مناطق شمالی و جنوبی، شرایط استاندارد و مطلوبی ندارد؛ و در‌نهایت شاخص‌هایی مانند بیکاری شدید در برخی مناطق و فرسودگی ساختمان‌ها و مواردی این‌چنین، وضعیت نامطلوب شاخص‌های اقتصادی در تهران را نشان می‌دهد. به‌طور‌کلی، نتایج مطالعه نشان می‌دهد که شهر تهران به لحاظ شاخص‌های سه‌گانۀ فوق در وضعیت مناسبی قرار ندارد.