اثرات متقابل سالیسیلیک‌اسید و پلیمر سوپر جاذب بر عملکرد و اجزای عملکرد گیاه ماش (Vigna radiata Wilczek) تحت رژیم‌های مختلف رطوبتی

Abstract

به ‌‌منظور بررسی اثرات سالیسیلیک­اسید و پلیمر سوپر جاذب بر عملکرد و اجزای عملکرد ماش تحت رژیم‌های مختلف رطوبتی، آزمایشی به‌صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی با سه تکرار در گلخانه دانشگاه رازی اجرا گردید. تیمارها شامل تنش­ رطوبتی در سه سطح (رطوبت خاک معادل 30، 60 و 100 درصد ظرفیت زراعی)، سوپر جاذب در سه سطح (0، 3/0 و 5/0 درصد وزنی) و سالیسیلیک­اسید در چهار سطح (0، 250، 500 و 750 میکرومولار) بودند. نتایج نشان ­داد که بیش­ترین عملکرد دانه (7/20 گرم در بوته)، عملکرد بیولوژیک (4/51 گرم در بوته) و تعداد دانه در بوته (1/79) در تیمار­ رطوبت کامل ظرفیت زراعی و کاربرد 3/0 درصد سوپر جاذب و 750 میکرومولار سالیسیلیک­اسید و کم­ترین مقادیر نیز (به ترتیب 13/0 و 5/7 گرم در بوته و 16/2 دانه) در تیمار 30 درصد ظرفیت زراعی و بدون کاربرد سوپر جاذب و سالیسیلیک­اسید حاصل گردید. بطورکلی، غلظت 500 میکرومولار سالیسیلیک­اسید و 3/0 درصد سوپر جاذب، توانست اثر تنش شدید رطوبتی بر عملکرد و اجزای عملکرد ماش را کاهش دهد.