تاثیر تنش آبی و شوری بر تبخیر- تعرق و رشد نهال‌های خرمای برحی

Abstract

مصرف صحیح آب در بخش کشاورزی و استفادة مناسب از آب‌های شور دسترسی بهتر به منابع آب را برای آبیاری محصولات کشاورزی فراهم می‌کند. به منظور بررسی آثار تنش آبی و شوری بر تبخیر‌ـ تعرق و رشد نهال‌های خرمای رقم برحی، آزمایشی به روش فاکتوریل در قالب طرح آماری کاملاً تصادفی با دو عامل میزان آب آبیاری و شوری آب آبیاری در سه تکرار انجام شد. میزان آب آبیاری در سه سطح 100 و 85 و 70 درصد نیاز آبی گیاه و شوری آب آبیاری در سه سطح 5_/2 و 8 و 12 دسی‌زیمنس بر متر بود. نتایج نشان داد تیمارهای میزان آب آبیاری، شوری آب آبیاری، و اثر متقابل میزان آبیاری و شوری آب تأثیری معنا‌دار بر شوری خاک و میزان تبخیر‌ـ تعرق گیاه دارد. بیشترین و کمترین میزان تبخیر‌ـ تعرق، به ترتیب، با 9_/1488 و 861 میلی‌متر به تیمار آبیاری به میزان 100 درصد نیاز آبی گیاه با آب دارای هدایت الکتریکی 5_/2 دسی‌زیمنس بر متر و تیمار آبیاری به میزان 70 درصد نیاز آبی گیاه با آب دارای هدایت الکتریکی 12 دسی‌زیمنس بر متر تعلق داشت. شوری آب آبیاری نسبت به میزان آب آبیاری اثر بیشتری بر کاهش تبخیر‌ـ تعرق نهال‌های خرما داشت. همچنین تأثیر میزان آب آبیاری، شوری آب آبیاری، و اثر متقابل میزان آبیاری و شوری آب بر همة صفات رویشی معنادار شد. آبیاری با آب دارای هدایت الکتریکی 5_/2 دسی‌زیمنس بر متر به میزان 100 درصد نیاز آبی گیاه موجب بیشترین رشد رویشی گیاه شد. اما در صفات رویشی اختلاف معنا‌داری با آبیاری به میزان 85 درصد نیاز آبی گیاه نداشت. بنابراین، میزان آب آبیاری در نهال‌های خرمای رقم برحی می‌تواند کاهش یابد؛ اما باید از تنش شوری به گیاه اجتناب شود.