بررسی مقاومت بیوتیپ های یولاف وحشی (Avena ludoviciana) به علفکش های کلودینافوپ پروپارژیل، پینوکسادن و مخلوط آنها

Abstract

به منظور بررسی مقاومت بیوتیپ‌های یولاف وحشی جمع آوری شده از استان‌های خوزستان و فارس به علف‌کش‌های کلودینافوپ‌پروپارژیل، پینوکسادن و مخلوط آنها )تراکسوس(، آزمایش‌های زیست سنجی بذر در گلدان و در پتری‌دیش بر روی هشت بیوتیپ یولاف وحشی مشکوک به مقاومت و یک بیوتیپ حساس به علف‌کش، طی سال‌های 89-1388 در موسسه تحقیقات گیاهپزشکی کشور انجام گرفت. در آزمایش‌های زیست سنجی گلدانی که در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی با 4 تکرار انجام گرفت، بیوتیپ‌های یولاف وحشی در مرحله 2 تا 4 برگی در دامنه ای از 25/0 تا 16 برابر دز توصیه شده از هر علف‌کش سم پاشی شدند. بر این اساس با توجه به دز توصیه شده هر علف‌کش (8/0، 45/0و 5/1 لیتر در هکتار به ترتیب برای کلودینافوپ‌پروپارژیل ،پینوکسادن و تراکسوس) دزهای به کار رفته برای کلودینافوپ‌پروپارژیل شامل0، 16، 32، 64، 128، 256، 512 و 1024 گرم ماده موثره در هکتار، علف‌کش پینوکسادن 0، 25/11، 5/22، 45، 90، 180، 360 و 720 گرم ماده موثره در هکتار و علف‌کش تراکسوس 0، 87/16، 75/33، 5/67، 135، 270، 540 و 1080 گرم ماده موثره در هکتار بودند. در آزمایش‌های زیست‌سنجی در پتریدیش، بعد از تعیین غلظت تفکیک کننده( 05/0، 03/0 و 01/0 میلی‌گرم ماده موثره در لیتر به ترتیب برای کلودینافوپ‌پروپارژیل ، پینوکسادن و تراکسوس) دامنه‌ای از 25/0 تا 16 برابر غلظت تفکیک کننده از هر علف‌کش بر روی بذور جوانه زده اعمال شد. نتایج حاصل از این آزمایش‌ها نشان داد که تمام بیوتیپ‌ها به کلودینافوپ‌پروپارژیل مقاوم می‌باشند و مقاومت عرضی به علف‌کش‌های کلودینافوپ‌پروپارژیل، پینوکسادن و مخلوط آنها )تراکسوس) در بیوتیپ‌های مورد مطالعه خوزستان وجود داشت. بیش از 37% درصد بیوتیپ‌ها توسط پینوکسادن و یا تراکسوس کنترل شدند و درجه مقاومت تمام بیوتیپ‌ها به تراکسوس پایین تر از درجه مقاومت آنها به سایرعلف‌کش‌ها بود.