نشانههای معاد جسمانی در عهد قدیم و عهد جدید
(ندگان)پدیدآور
رحیم پور, فروغ الساداتمنظم, شکوه
نوع مدرک
Textمقاله علمی - پژوهشی
زبان مدرک
فارسیچکیده
اعتقاد به معاد در تمام ادیان آسمانی، عنصری اساسی است و یکی از اصول زیربنایی آنها را تشکیل میدهد؛ اما در مورد کیفیّت معاد و اینکه صرفاً جسمانی است یا صرفاً روحانی، یا هم جسمانی و هم روحانی، میان اندیشمندان اختلاف نظر وجود دارد. با تأمل در عهد قدیم استنباط میشود که معاد انسانها روحانی-جسمانی است و روز قیامت روح به همراه بدنِ جسمانی محشور خواهد شد. در عهد جدید نیز زنده شدن مردگان و معاد جسمانی در کنار معاد روحانی مطرح شده و به منزله یک اعتقاد اساسیِ مسیحیت، مورد تأکید قرار گرفته است. در همین راستا، مقاله حاضر به بررسی، مقایسه و تطبیق معاد جسمانی در عهد قدیم وعهد جدید پرداخته و مؤیدات بازگشت روح به بدن، در این دو کتاب را، مورد مطالعه قرار داده است
کلید واژگان
دینمعاد جسمانی
معاد روحانی
عهد قدیم
عهد جدید
شماره نشریه
83تاریخ نشر
2012-11-211391-09-01