بررسی سیاست اتحادیه اروپا در قبال جمهوری اسلامی ایران
نوع مدرک
Textمقاله پژوهشی
زبان مدرک
فارسیچکیده
روابط اتحادیه اروپا در قبال جمهوری اسلامی ایران فراز و نشیبهای بسیاری داشته است. روابط دو جانبه میان آنها در دولت احمدی نژاد به طور قابل توجهی کاهش یافت اما در دولت روحانی که با شعار اعتدال گرایی در سیاست خارجی برسرکار آمد، تغییراتی در روابط اروپا و ایران به وجود آمد به گونه‌ای که پس از مذاکرات ایران و کشورهای 1+5 و در سایه توافقنامه موسوم به برجام، روابط فی مابین بهبود یافت. طی این سالها می‌توان گفت که مهمترین تحولات جهت دهنده سیاست خارجی اتحادیه اروپا در قبال جمهوری اسلامی ایران، مسائل اساسی مانند پرونده هسته‌ای، مقابله با تروریسم، حقوق بشر و تسلیحات موشکی بوده است. مطالعه و بررسی عناصر و مؤلفه‌های تأثیرگذار سیاست خارجی اتحادیه اروپا بر جمهوری اسلامی ایران از سالهای 1384 تا 1397 در پرتو روابط دو جانبه از مهمترین جنبه‌های پژوهش پیش رو می‌باشد. در این مقاله سعی خواهیم کرد با بهره‌گیری از روش توصیفی تحلیلی و چارچوب نظری واقعگرایی نئوکلاسیک در روابط بین‌الملل و با استفاده از روش تحلیلی، چهارچوب سیاست خارجی اروپایی‌ها در دوران پسا برجام را مورد کندوکاو قرار دهیم.
کلید واژگان
اتحادیه اروپاجمهوری اسلامی ایران
برجام
پرونده هسته ای
حقوق بشر
شماره نشریه
1تاریخ نشر
2019-05-221398-03-01
ناشر
دانشگاه گیلان (با مشارکت انجمن ایرانی روابط بین الملل)University of Guilan
سازمان پدید آورنده
دانشجوی دکتری گروه روابط بین الملل دانشکده حقوق، علوم سیاسی و الهیات، واحد تبریز، دانشگاه آزاد اسلامی، تبریز، ایراناستادیار گروه روابط بین الملل دانشکده حقوق، علوم سیاسی و الهیات، واحد تبریز، دانشگاه آزاد اسلامی، تبریز، ایران.
