مقایسه اثر عصاره پروتئینی استخراج شده از بذر سه گونه گیاهی روی فعالیت آنزیم آلفا-آمیلاز غدد بزاقی سن گندم

Abstract

سن معمولی گندم، (Eurygaster integriceps Puton (Hemiptera: Scutelleridae یکی از آفات مهم گندم و جو است که از دانه­ های آن­ ها تغذیه می­ کند، بنابراین این آفت در محیطی غنی از کربوهیدرات زندگی می­ کند و برای بقای خود، وابستگی بسیار زیادی به آنزیم­ های کربوهیدراز دارد. آنزیم­ آلفا-آمیلاز نقش مهمی در گوارش سن گندم بر عهده دارد. هدف از مطالعه­ ی حاضر، بررسی اثر عصاره­ ی پروتئینی دانه­ های گیاهان لوبیا، برنج و نخود، روی فعالیت آنزیم آلفا-آمیلاز می­ باشد. برای این منظور، عصاره­ های پروتئینی دانه­ های ذکر شده، با استفاده از کلرید سدیم 1/0 مولار استخراج شد. عصاره­ های استخراج­ شده در پنج غلظت 125/0، 25/0، 5/0 ، 1 و 2 میلی ­گرم پروتئین در میلی­ لیتر روی فعالیت آلفا-آمیلاز در شرایط In vitro آزمایش شدند. نتایج نشان داد که عصاره های لوبیا و نخود، روی فعالیت آلفا-آمیلاز مؤثر بوده و اثر آن­ ها وابسته به دز مصرفی می­ باشد؛ یعنی با افزایش دز، میزان مهار آنزیم آلفا-آمیلاز نیز افزایش می ­یابد. برای مثال در پایین ­ترین غلظت، عصاره­ های لوبیا و نخود به ترتیب باعث مهارآنزیم آلفا-آمیلاز به مقدار 5 و 20 درصد شدند در حالی ­که در بالاترین دز مصرفی (دو میلی­گرم پروتئین در میلی­لیتر)، عصاره­ های لوبیا و نخود به ترتیب باعث مهار آنزیم به میزان 30 و 40 درصد شدند. عصاره ی استخراج شده از دانه ­ی برنج، هیچ­گونه اثر معنی­ داری در مهار فعالیت آنزیم آلفا-آمیلاز از خود نشان نداد. این داده ­ها نشان دادند که عصاره­ ی پروتئینی دانه ­های نخود و لوبیا، پتانیسل خوبی برای مهار آنزیم آلفا-آمیلاز سن گندم دارند.