اثر سرکوبگر‌های خاموشی ویروس موزائیک زرد راه راه جو (Barley yellow striate mosaic virus) بر میزان بیان ژن‌های مرتبط با اتوفاژی در گیاهNicotiana benthamiana 16c

Abstract

اتوفاژی یک فرایند محافظت شده در یوکاریوت‌ها برای حذف اجزای سلولی آسیب دیده یا نا خواسته است. این مسیر در مقاومت به بیماری‌های گیاهی نیز دخیل می‌باشد اما مکانیزم آن دقیقا مشخص نیست. در این مطالعه تاثیر دو پروتیین سرکوبگر (:Pفسفوپروتیین و :P3پروتیین فرعی 3) متعلق به ویروس موزائیک زرد راه راه جو (BYSMV) بر بیان چهار ژن مهم دخیل در اتوفاژی شامل <em>ATG2</em>، <em>ATG6</em>، <em>ATG7 و AGO1 </em>در گیاه <em>N. benthamiana </em>مورد بررسی قرار گرفت<em>. </em>ژن‌های P و P3 BYSMV در ناقل pCAMBIA-1302 تحت پروموتور 2×35S و برچسبHemagglutinin در انتهای آمینی به منظور ردیابی پروتیین‌‌ها، همسانه‌سازی شدند. سازه‌ هر ژن با استفاده از اگروباکتریوم در سطح پشت برگ گیاهان <em>N. benthamiana </em>تزریق گردید. پنج روز پس از تزریق، میزان بیان این ژن‌ها با استفاده از پی‌سی‌آر در زمان واقعی اندازه‌گیری شد. نتایج نشان داد که هر سه تیمار(P, P3, P+P3) منجر به افزایش بیان ژن‌های <em>ATG2</em>، <em>ATG6 </em>و <em>ATG7 </em>گردیدند. این افزایش بیان در ژن <em>ATG2 </em>به ترتیب 57/5، 15/6 و 26/5 برابر در تیمار‌هایP/GFP ، P3/GFP و P/P3/GFP بود. در حالی که هر سه تیمار بر بیان ژن <em>AGO1 </em>اثر منفی داشتند بنحوی که بیان آن را تقریبا 5/1 برابر، نسبت به تیمار کنترل، کاهش دادند. این نتایج حاکی از نقش ژن‌های <em>AGO1</em>، <em>ATG6</em>،<em>ATG7</em> و <em>ATG2 </em>در پاسخ دفاعی گیاه <em>N. benthamiana </em>در مقابل سرکوبگر BYSMV می‌باشد که می‌تواند به درک بهتر مکانیز‌م‌های دفاعی پیچیده گیاه در مقابل بیمارگر‌های ویروسی و دست یابی به روش‌های جدید کنترل ویروس‌های گیاهی کمک نماید.