ارزیابی تنوع ژنتیکی برخی از توده‎های بومی جعفری (Petroselinum crispum Mill) با استفاده از نشانگر مولکولی SRAP

Abstract

این مطالعه، به منظور بررسی اطلاعات و کارایی نشانگر SRAP برای تخمین تنوع ژنتیک در 15 توده جعفری ایرانی صورت گرفته است. تکثیر مکان‎های ژنی با استفاده از چهار ترکیب آغازگر SRAP انجام شد. بیشترین و کمترین تعداد باند‌های چندشکل تشکیل شده ‌به ترتیب ترکیب آغازگر Me2-Em5 و Me4-Em1 بود. میانگین تعداد باندهای چندشکل به ازای هر ترکیب آغازگر 25/8 بود. تجزیه خوشه‌ای صفات مولکولی بر اساس ضریب تشابه جاکارد و الگوریتم Neighbor- Joining توده‎های مورد مطالعه را در فاصله ژنتیک 06/0 به پنج گروه تفکیک کرد. در نهایت نتایج حاصل از این مطالعه نشان داد که تنوع ژنتیکی زیادی میان توده‌های جمع‎آوری شده از چند منطقه‌ی جغرافیایی ‌ایران وجود دارد و این مطالعه سودمندی نشانگر SRAP را در تعیین تنوع ژنتیکی بین توده‌های جعفری نشان داد.