اثربخشی درمان شناختی رفتاری گروهی متمرکز بر آسیب در کاهش نشانگان ضربه عشق در دانشجویان
(ندگان)پدیدآور
رجبی, سورانجوکار, مهنازعلیمرادی, خدیجهنوع مدرک
Textپژوهشی اصیل
زبان مدرک
فارسیچکیده
هدف این پژوهش تعیین میزان اثربخشی درمان شناختی رفتاری گروهی متمرکز آسیب بر کاهش نشانگان ضربه عشق در دانشجویان بود. روش پژوهش نیمه آزمایشی از نوع پیشآزمون و پسآزمون با گروه کنترل بود که طی دو مرحله نمونهگیری از دانشجویان دختر و پسر مقطع لیسانس در دانشگاه خلیجفارس، 30 دانشجوی مبتلا به نشانگان ضربه عشق به تصادف و بر اساس ملاکهای ورود و نقطه برش در پرسشنامه ضربه عشق ریچارد راس در دو گروه آزمایش و کنترل جایگزین شدند. و پرسشنامه ضربه عشق راس برای نشانگاه ضربه عشق را تکمیل نمودند. گروه آزمایش 11 جلسۀ 60 تا 90 دقیقهای تحت مداخله رویکرد شناختی - رفتاری گروهی مایکل فری قرار گرفت و در گروه کنترل مداخلهای انجام نگرفت. نتایج نشان داد که 24/6 درصد از دانشجویان دارای نشانگان ضربه عشق هستند و این نسبت بهطور معناداری در دانشجویان دختر بالاتر است. همچنین، نتایج تحلیل کوواریانس نشان داد که با کنترل اثر پیشآزمون بین گروههای آزمایش و کنترل تفاوت معناداری در کاهش نشانگان ضربه عشق وجود دارد. این تحقیق نشان داد که درمان شناختی رفتاری مبتنی بر آسیب در کاهش نشانگان ضربه عشق اثربخش است
کلید واژگان
همهگیرشناسیدرمان شناختی رفتاری
نشانگان ضربه عشق
آسیب
دانش جو
شماره نشریه
1تاریخ نشر
2018-03-211397-01-01
ناشر
دانشگاه شهید چمران اهوازShahid Chamran Univercity of Ahvaz
سازمان پدید آورنده
دانشیار گروه روان شناسی، دانشکده ادبیات و علوم انسانی، دانشگاه خلیج فارس، ایران.استادیار گروه روان شناسی، دانشکده ادبیات و علوم انسانی، دانشگاه خلیج فارس، ایران.
کارشناس ارشد روان شناسی دانشگاه خلیج فارس، ایران.
شاپا
2251-72432588-6606




