بررسی مدل علّی مراقبت والدین و تعارض بین والدینی با صمیمیت رومانتیک با واسطه ادراک از تعارض بین والدینی و دلبستگی اجتنابی

Abstract

خانواده به‌عنوان مهم­ترین محیط اجتماعی مؤثر بر رشد روانی و شخصیتی افراد شناخته می‌شود. در این راستا، هدف پژوهش حاضر بررسی مدل علّی مراقبت والدین و تعارض بین والدینی با صمیمیت رومانتیک باواسطه گری ادراک از تعارض بین والدین و دلبستگی اجتنابی در دانشجویانبود.164دانشجوی دانشگاه شهید چمران اهواز به روش نمونه­گیری تصادفی چندمرحله­ای انتخاب شدند و ابزارهای پیوند با والدین، سبک‌های دلبستگی بزرگسالان، ادراک کودکان از تعارض بین والدینی و صمیمیت را تکمیل نمودند. تحلیل مدل با استفاده از تحلیل مسیر و نرم‌افزارهای 21-SPSS و AMOS انجام شد. نتایج نشان داد که مدل پیشنهادی از برازش کافی برخوردار است و برازش بهتر از طریق حذف مسیرهای غیر معنی‌دار و با استفاده از شاخص­های اصلاحی حاصل شد. همچنین، ضرایب غیرمستقیم معنی­دار و تعدادی غیر معنی­دار بودند. بر اساس یافته­ها می‌توان گفت در شرایطی که تعارض بین والدین وجود دارد، مراقبت نامناسب پدرانه و مادرانه موجب شکل­گیری سبک دلبستگی اجتنابی، کاهش اعتماد و کاهش صمیمیت رومانتیک در روابط بعدی می‌شود.فردی که شاهد نزاع و درگیری در روابط بین والدین خویش است، از جهت احساس کارآمدی مقابله­ای تحت تأثیر قرار می­گیرد، با کاهش احساس کارآمدی مقابله در وی، احساس ناتوانی و خودسرزنشی در ارتباط با تعارض ادراک‌شده خانواده در فرد ایجاد می‌شود که در برخورد با مسائل فرد را مستعد مدیریت نادرست تعارض­های در روابط بزرگسالی خواهد کرد. <br />