مقایسه روش های مختلف حمل و نقل پس از صید بر روی شاخص‌های فساد باکتریایی در گونه‌های ماهیان شوریده، هوور مسقطی و شیر

Abstract

هدف از این بررسی مقایسه شاخص‌های فساد میکروبی در بعضی از این روش‌ها از قبیل خونگیری و تخلیه‌ی احشاء به تنهایی و به صورت توأم در طی حمل در کنار یخ و بدون آن و یافتن بهترین روش در ماهیان مورد مطالعه بود. در این مطالعه تعداد 72 عدد ماهی از 3 گونه‌ی مختلف شوریده، هوور مسقطی و شیر و از هر گونه 24 ماهی به طور تصادفی انتخاب گردید و ماهیان هر گونه به 8 گروه تقسیم شدند. به این شکل که 3 عدد خونگیری، 3 عدد تخلیه‌ی امعاء و احشاء، 3 عدد خونگیری و تخلیه‌ی امعاء و احشاء و 3 عدد دیگر دست‌نخورده در کنار یخ حمل و نقل گردیدند. همین تعداد که شامل 12 ماهی بود با همین عملیات در دمای محیط حمل و نقل شدند. سپس آزمون‌های شمارش کلی باکتری‌ها و شمارش کلیفرم‌ها بر روی 8 گروه و در سه تکرار انجام شد. نتایج حاصل از این بررسی نشان داد که در گونه‌های ماهیان مورد مطالعه، تخلیه‌ی امعاء و احشاء و خونگیری به تنهایی در پاره ای از موارد بدون تأثیر بارز اما استفاده توأم از آنها در هر دو روش حمل کنار یخ و دمای محیط در پائین آوردن تعداد کلی باکتری‌ها و کلیفرم‌ها نقش مؤثری دارد. لذا بهترین روش دستکاری پس از صید در گونه‌های مذکور جهت کسب کیفیت نهایی مطلوب‌تر و افزایش زمان نگهداری مجموعه‌ی تخلیه‌ی احشاء، خونگیری و حمل در کنار یخ می‌باشد.