مقایسه آثاربلند مدت و حاد تمرینات هوازی تداومی و تناوبی با شدت بالا (HIIT) بر شاخص‌های التهاب عروقی(ICAM-1 ,E-selectin) در مردان غیرفعال دارای اضافه وزن

Abstract

مولکول‌های چسبان شاخص‌های نوینی هستند که به‌عنوان یکی از حلقه‌های ارتباط چاقی، کم‌تحرکی، و بیماری‌های قلبی عروقی مورد تأکید قرارگرفته‌اند. لذا به‌منظور بررسی تأثیر 8 هفته تمرین هوازی به دو شیوه تداومی و تناوبی با شدت بالا (HIIT)4 ، 36 نفر آزمودنی داوطلب از جامعه آماری افراد چاق کم‌تحرک با سن، درصد چربی و وزن (83/1±83/24سال، 48/1±85/33 درصد، 66/3±9/91 کیلوگرم) انتخاب و به ‌صورت تصادفی به دو گروه تجربی و یک گروه کنترل تقسیم شدند. برنامه‌های تمرین شامل 8 هفته تمرین هوازی تداومی با شدت 65 تا 75 درصد ضربان قلب بیشینه و تناوبی به‌صورت 4 ست در هر جلسه (شدت کار 70 تا 95 درصد HRmax) اجرا شد. خون‌گیری در سه مرحله شامل، پیش از آغاز، 48 ساعت پس از خاتمه دوره تمرین و بلافاصله پس از یک جلسه تمرین، صورت گرفت. داده‌ها با استفاده از آزمون آماری آنالیز واریانس با اندازه‌گیری‌های مکرر 3×3 در سطح معنی‌داری 05/0 P < تجزیه‌وتحلیل شدند. نتایج نشان داد که مقادیر ICAM-1 و E-selectin در گروه هوازی تداومی به ترتیب به میزان 7/3 و 13/6 درصد به‌صورت معنی‌دار و در گروه HIITکاهش ICAM-1 به میزان 01/5 درصد به‌صورت معنی‌دار و کاهش E-Selectin به میزان 3/0 در صد غیر معنی دار بود. تمرین ورزشی هوازی تداومی و HIIT به نحو مشابهی موجب کاهش ICAM-1 اما کاهش E-Selectin در گروه HIIT برخلاف گروه تداومی معنادار نبود. یک جلسه تمرین حاد، تغییری در میزان متغیرها در هیچکدام از گروهها ایجاد نکرد. نتایج پژوهش نشان داد که تمرین تداومی مولکول‌های چسبان را به نحو مؤثرتری کاهش می‌دهد.