مقایسۀ سطوح استراحتی ویسفاتین کاراته‌کاران حرفه‌ای و غیر ورزشکاران متعاقب مصرف مکمل امگا 3 با دو دوز متفاوت به همراه فعالیت ورزشی شدید

Abstract

التهابات ناشی از فعالیت‌های ورزشی موجب افزایش سایتوکاین هایی همچون ویسفاتین می‌شود. درحالی‌که سایتوکاین­های التهابی به‌وسیلۀ محرک­های فیزیولوژیکی همچون مکمل­های غذایی تنظیم می­شوند؛ بنابراین هدف از مطالعۀ حاضر مقایسۀ سطوح استراحتی ویسفاتین کاراته‌کاران حرفه‌ای و غیر ورزشکاران متعاقب مصرف مکمل امگا 3 با دو دوز متفاوت به همراه فعالیت ورزشی شدید است. بدین منظور 56 مرد با میانگین سنی 05/4±24 سال، قد 56/177 سانتی‌متر، شاخص توده بدنی 75/23 کیلوگرم بر مترمربع و حداکثر اکسیژن مصرفی 311/31 میلی‌لیتر بر کیلوگرم در دقیقه در دو گروه 28 نفرِ ورزشکار کاراته کا و 28 نفر غیر ورزشکار به‌صورت هدفمند انتخاب‌شده و سپس هرکدام از گروه­ها به‌صورت تصادفی به چهار گروه 7 نفرِ تقسیم شدند: گروه ورزشکار شامل: (مصرف 2/1 گرم امگا 3 + فعالیت ورزشی؛ مصرف 8/1 امگا 3 + فعالیت ورزشی؛ دارونما + فعالیت ورزشی و گروه فعالیت ورزشی) تقسیم شدند. گروه غیر ورزشکار نیز شامل: (مصرف 2/1 گرم امگا 3؛ مصرف 8/1 گرم امگا 3؛ دارونما و گروه کنترل) تقسیم شدند. نمونه­های خونی در هر دو گروه ورزشکاران و غیر ورزشکاران 48 ساعت قبل و پس از آخرین جلسه تمرینی و مصرف نکردن هرگونه ماده غذایی حاوی امگا 3 به دنبال ناشتایی شبانه 12 ساعته جمع‌آوری شد ویسفاتین به روش الایزا اندازه­گیری شد. تحلیل واریانس و آزمون تعقیبی توکی نشان داد که تمرینات ورزشی با شدت بالا به همراه مصرف مکمل امگا 3 با دو دوز متفاوت به مدت چهار هفته بر سطوح استراحتی ویسفاتین کاراته‌کاران نخبه و همچنین غیر ورزشکاران تأثیر معناداری دارد.