سازگاری اجتماعی و حل مسأله در سالمندان: نقش تنظیم شناختى هیجان

Abstract

<span><span lang="AR-SA" dir="RTL"><span lang="AR-SA" dir="RTL"><span lang="AR-SA" dir="RTL"><span lang="AR-SA" dir="RTL">اهمیت سلامت روان سالمندان جامعه ایجاب می­کند که مطالعات گسترده­تری در این حوزه داشته باشیم. تنظیم هیجان در این گروه سنی می­تواند آنها را توانمند ساخته و از <br /> آسیب­های روانی آنان پیشگیری کند. بنابراین این پژوهش با هدف پیش­بینی سازگاری اجتماعی و مؤلفه­های حل مسأله براساس مؤلفه­های تنظیم شناختی هیجان در سالمندان انجام شد. روش پژوهش توصیفی از نوع همبستگی و جامعه آماری شامل کلیه سالمندان مقیم سراها می­شود که از میان آنها سالمندان مجتمع کهریزک در پاییز سال ۱۳۹۶ بطور تصادفی انتخاب شد که از میان آنها ۱۳۰ نفر به روش نمونه­گیری در دسترس انتخاب شدند. ابزار پژوهش شامل پرسشنامه­های سازگاری بل، حل مسأله هپنر و پترسون و تنظیم شناختی هیجان گارنفسکی، کرایج، و اسپینهون بود. داده­ها با استفاده از روش تحلیل رگرسیون چندراهه تحلیل شدند. نتایج نشان داد که از بین مؤلفه­های تنظیم شناختی هیجان، ملامت خود و نشخوار ذهنی به صورت مثبت و مؤلفه پذیرش به صورت منفی سازگاری اجتماعی را در سالمندان پیش‌بینی می­کند. همچنین مؤلفه­های ملامت دیگران، نشخوار ذهنی، فاجعه­آمیز پنداری به صورت منفی و مؤلفه­های تمرکز مجدد به برنامه­ریزی، ارزیابی مجدد مثبت، دیدگاه­پذیری و تمرکز مجدد مثبت به صورت مثبت، مؤلفه­های حل مسأله در سالمندان را پیش‌بینی می­کند. راهبردهای تنظیم شناختی هیجان در سالمندان می‌تواند ظرفیت سازگاری اجتماعی و حل مسأله را در آنها تغییر داده و بدین­ترتیب سلامت روان آنها را تحت تأثیر قرار دهد.</span></span></span></span></span>