اثربخشی درمان وجودی بر احساس تنهایی و اضطراب مرگ در سالمندان
(ندگان)پدیدآور
صدری دمیرچی, اسماعیلرمضانی, شکوفهنوع مدرک
Textمقاله پژوهشی
زبان مدرک
فارسیچکیده
در سالهای اخیر جمعیت سالمندان بطور چشمگیری افزایش یافته است است. جامعهی سالمندان به دلیل کاهش فعالیت و تحرک، از دست دادن دوستان و نزدیکان، کاهش حمایتهای اجتماعی، ضعف و ناتوانیهای جسمی و انزوای اجتماعی، احساس تنهایی و اضطراب مرگ بیشتری را تجربه میکنند. بنابراین پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی درمان وجودی بر احساس تنهایی و اضطراب مرگ در سالمندان انجام گرفت. این پژوهش از نوع نیمه آزمایشی با طرح پیشآزمون-پسآزمون با گروه کنترل بود. جامعهی آماری پژوهش شامل کلیهی سالمندان مرکز ئارا شهر سنندج بود. ابتدا پرسشنامههای احساس تنهایی و اضطراب مرگ توسط کلیهی سالمندان تکمیل گردید و از بین سالمندانی که نمرهی برابر یا بالاتر از نقطهی برش در پرسشنامههای احساس تنهایی و اضطراب مرگ کسب کرده بودند، 30 نفر به طور تصادفی انتخاب و در دو گروه آزمایش (15نفر) و کنترل (15نفر) جایگزین گردیدند. سپس برنامه درمان وجودی، طی دهجلسهی شصت دقیقهای برای گروه آزمایش اجرا گردید و طی این مدت گروه کنترل هیچ مداخلهای دریافت نکرد. پس از پایان برنامه آموزشی، پرسشنامهها مجدداً برای هر دو گروه به عنوان پسآزمون اجرا گردید. دادهها با استفاده از آزمون آماری کوواریانس مورد تحلیل و بررسی قرار گرفتند. نتایج نشان دادند که درمان وجودی موجب کاهش احساس تنهایی و اضطراب مرگ در گروه آزمایش شده است. در نتیجه لزوم کاربست درمانهای متمرکز بر مشکلات خلقی و عاطفی سالمندان به ویژه کاهش احساس تنهایی و اضطراب مرگ ضروری میباشد.
کلید واژگان
درمان وجودیاحساس تنهایی
اضطراب مرگ
سالمندان
شماره نشریه
1تاریخ نشر
2016-05-211395-03-01
ناشر
دانشگاه رازیRazi University
سازمان پدید آورنده
استادیار گروه علوم تربیتی، دانشکده-ی علوم تربیتی و روانشناسی، دانشگاه محقق اردبیلی، ایران؛کارشناس ارشد مشاوره خانواده، دانشکده ی علوم تربیتی و روان شناسی، دانشگاه محقق اردبیلی، ایران.
شاپا
2423-76472476-6836