تأثیر استفاده از هسته خرمای عمل‏آوری شده با روش‏های مختلف در جیره بر عملکرد جوجه‏های گوشتی

Abstract

هدف از این پژوهش بررسی تأثیر استفاده از هسته خرمای عمل‏آوری‌شده در جیره بر عملکرد جوجه‏های گوشتی بود. در این آزمایش از 280 قطعه جوجه‌گوشتی، در قالب طرح کاملاً تصادفی با هفت تیمار و چهار تکرار استفاده شد. تیمارهای آزمایشی شامل 1- شاهد (جیره بدون هسته خرما)؛ 2- جیره حاوی 10 درصد هسته خرمای خام و سه تا هفت - به‌ترتیب 10 درصد هسته خرما که با فشار و بخار، سود، باکتری <em>لاکتوباسیلوس فرمنتوم</em>، باکتری <em>باسیلوس سابتیلیس</em> و قارچ <em>آسپرژیلوس نایجر</em> عمل‏آوری شدند. هسته‌های فرآوری‌شده نسبت به هسته خام، پروتئین خام بالاتر و چربی خام (به‌جز تیمار سود) پایین‌تری داشتند (p <0/05). میزان خوراک مصرفی، افزایش وزن بدن، ضریب تبدیل خوراک و جمعیت میکروبی روده‌کور جوجه‌های گوشتی تحت تأثیر تیمارهای آزمایشی قرار نگرفت. طول روده کوچک پرندگان تغذیه‌شده از جیره‌‌‌‌‌های حاوی هسته عمل‌آوری‌شده با فشار و بخار و سود نسبت به پرندگانی که جیره حاوی هسته خرمای عمل‌آوری‌شده با قارچ و یا جیره بدون هسته خرما تغذیه کردند کم‌تر بود (p <0/05). بیش‌ترین میزان ماده خشک ﺑﺴﺘﺮ و کم‌ترین مقدار خاکستر فضولات در گروه تغذیه‌شده با جیره حاوی پودر هسته خام ﻣﺸﺎﻫﺪه ﺷﺪ (p <0/05). براساس نتایج حاصل در این تحقیق، نوع عمل‌آوری هسته خرما تأثیری بر عملکرد و جمعیت میکروبی روده‌کور جوجه‌های گوشتی ندارد. لذا با توجه به هزینه بالای عمل‌آوری، و اثرات مطلوب تغذیه هسته خام بر کیفیت بستر، استفاده از هسته خام خرما در جیره جوجه‌های گوشتی پیشنهاد می‌شود.