مقایسه اثر دو ترکیب گیاهی یا سنتتیک موثر بر متابولیسم چربی و فراسنجه های خونی مرغ های مادر گوشتی

Abstract

اثر دو ترکیب گیاهی و سنتتیک پیوگلیتازون و کورکومین بر متابولیسم چربی و فراسنجه‌های خونی مرغ‌های مادر گوشتی با استفاده از60 قطعه مرغ مادر در سن 45 هفتگی، در قالب طرح کاملاً تصادفی با سه تیمار و چهار تکرار به‌مدت10 هفته بررسی شد. تیمارهای آزمایشی شامل: 1. تیمار شاهد( جیره پایه)؛ 2. افزودن پیوگلیتازون به میزان20 میلی‌گرم به ازای هر پرنده در روز به جیره؛ 3. افزودن کورکومین به میزان 20 میلی‌گرم به ازای هر پرنده در روز به جیره. در پایان آزمایش نمونه‌های خون جمع‌آوری و مرغ‌ها کشتار شدند. نتایج نشان داد که پرندگانی که پیوگلیتازون یا کورکومین در جیره دریافت نمودند تولید تخم و ضخامت پوسته بالاتری نسبت به پرندگان شاهد داشتند (p<0/05 ). با این حال وزن زرده و تخم‌مرغ در پرندگان شاهد نسبت به دو گروه دیگر بالاتر بود (p<0/05). غلظت‌های پلاسمایی گلوکز، تری‌آسیل‌گلیسرول و کلسترول پرندگانی که پیوگلیتازون و کورکومین دریافت کردند کمتر از پرندگان شاهد بود (p<0/05 ). وزن کبد و چربی شکمی و همچنین قطر آدیپوسایت‌ها در پرندگانی که پیوگلیتازون یا کورکومین دریافت کردند کمتر بود (p<0/05 ). براساس نتایج حاصل، افزودن پیوگلیتازون یا کورکومین به جیره مرغ مادر، از طریق کم کردن لیپیدهای پلاسما و متعاقباً اثرات مثبت بر بافت چربی و کبد می‌تواند تولید را در این دسته از طیور بهبود بخشد.