تأثیر سطوح مختلف پساب تقطیری ملاس خشک ‌شده با سبوس بر عملکرد رشد، تخمیر و پروتوزوآی شکمبه و فراسنجه‌های خونی بره‌های نر پرواری

Abstract

در این مطالعه تأثیر پساب تقطیری ملاس خشک‌شده با سبوس بر عملکرد رشد، فراسنجه‌های تخمیر شکمبه، جمعیت پروتوزوآ و برخی فراسنجه­های بیوشیمیایی خون بره‌های پرواری با استفاده از 21 رأس بره نر چهار ماهه نژاد مهربان (میانگین وزن 5/0±35) در قالب طرح کاملأ تصادفی با سه تیمار به‌مدت 74 روز (14 روز سازگاری و 60 روز آزمایش) بررسی شد. جیره‌های آزمایشی شامل جیره شاهد (فاقد پساب تقطیر ملاس)؛ جیره حاوی 25درصد بخش کنسانتره پساب تقطیری خشک‌شده با سبوس و جیره حاوی50 درصد بخش کنسانتره حاوی پساب ملاس خشک‌شده با سبوس بود. وزن بره­ها به‌طور هفتگی اندازه­گیری شد و در پایان روزهای 30 و 60 پرواربندی از آنها خون‌گیری شد. در پایان روز 60 پرواربندی مایع شکمبه بره­ها نمونه تهیه شد. نتایج نشان داد در ماه دوم تحقیق و در کل دوره آزمایش ماده خشک مصرفی بره­هایی که در جیره 25 و 50 درصد بخش کنسانتره پساب ملاس دریافت کرده بودند در مقایسه با گروه شاهد کاهش داشت (002/0=P) افزودن پساب ملاس در سطح 25 درصد (تیمار اول)؛ نسبت به گروه شاهد غلظت نیتروژن را 35/10 درصد (054/0=P) واسیدهای چرب فرّار کل را 46 درصد افزایش داد (016/0=P). کل جمعیت پروتوزوآ تحت تأثیر جیره­های آزمایشی قرار نگرفت. قیمت هر کیلوگرم جیره تیمارهای 25 و 50درصد پساب تقطیری نسبت به گروه شاهد به‌ترتیب 74 و 155 تومان کاهش داشت. نتایج کلی این مطالعه نشان داد پساب تقطیری ملاس خشک‌شده با سبوس ضمن کاهش قیمت تمام‌‌شده خوراک می‌تواند تا سطح50 درصد کنسانتره استفاده شود.