تاثیر سطوح متفاوت پروتئین و منابع مختلف کربن بر برخی شاخص‌های ایمنی موکوس، آنزیم‌های کبد و جمعیت باکتری اسید لاکتیک بچه ماهی کپور معمولی (Cyprinus carpio) در سیستم بیوفلوک

Abstract

آزمایشی 8 هفته‌ای به منظور بررسی تاثیر سطوح متفاوت پروتئین و منابع مختلف کربنی و بر شاخص ایمنی موکوس، آنزیم‌های کبدی و باکتری اسید لاکتیک روده در پرورش متراکم بچه ماهیان کپور معمولی (Cyprinus carpio) در سیستم بیوفلوک انجام گرفت. ماهیان با جیره‌های حاوی 20 یا 30 درصد پروتئین شامل دو گروه در آب شفاف بدون بیوفلوک، دو گروه بیوفلوک با اضافه کردن ملاس، دو گروه بیوفلوک با اضافه کردن سبوس برنج و دو گروه بیوفلوک با افزودن مخلوط ملاس و سبوس برنج تغذیه شدند. در پایان دوره شاخص‌های ایمنی موکوس (لیزوزیم و ایمونوگلبولین)، آنزیم‌های کبدی (ALT، AST، LDH، ALP) و تراکم باکتری اسید لاکتیک روده سنجش شد. نتایج نشان داد ماهیان در کل تیمارهای بیوفلوک و تغذیه شده با پروتئین 30 درصد بهبود معنی‌داری در شاخص ایمنی داشتند (05/0>P). فعالیت آنزیم‌های کبدی و تراکم باکتری اسید لاکتیک به طور معناداری در تیمار بیوفلوک ملاس و مخلوط ملاس و سبوس و با پروتئین 30درصد نسبت به گروه شاهد بهبود یافت (05/0>P). در مجموع، افزودن مخلوط سبوس برنج و ملاس به عنوان منبع کربنی و در سطح 30 درصد پروتئین جیره در پرورش متراکم بچه ماهیان کپور معمولی به روش بیوفلوک می‌تواند باعث بهبود شاخص‌های ایمنی، کبدی و جمعیت باکتری اسید لاکتیک روده شود.