اثربخشی برنامه توانبخشی شنیداری والدمحور"نوایش" بر توانمندی ارتباطی کودکان خردسال منتظر کاشت حلزون شنوایی: تجربه ای از مداخله به هنگام بر روی کودکان ناشنوای زیر یک سال

Abstract

با توجه به کاهش سن تشخیص ناشنوایی و کاشت حلزون شنوایی به کمتر از یک سالگی، تدوین برنامه توانبخشی خانواده محور با توجه به ویژگی­ های مخاطبین ایرانی برای این گروه سنی ضروری می­ باشد. بررسی اثربخشی برنامه توانبخشی شنیداری تدوین شده با عنوان "نوایش" بر مهارت­ های ارتباطی کودکان کاندید کاشت حلزون شنوایی هدف پژوهش حاضر بوده است. 32 مادر به همراه کودکان ناشنوای زیر یک سال خویش تحت پوشش یک برنامه توانبخشی شنیداری تازه طراحی شده قرار گرفتند. مهارت ­های ارتباطی، ادراک شنوایی و تولید گفتار به ترتیب با استفاده از مقیاس نیمرخ رشدی رفتار نمادین و ارتباط/سیاهه کودک نوزاد (CSBSDP)، آزمون طبقه ­بندی عملکرد شنیداری (CAP) و مقیاس درجه ­بندی وضوح گفتاری (SIR) مورد بررسی قرار گرفتند. تحلیل داده‌ ها‌ نشان داد که برنامه بر افزایش توانمندی­های ارتباطی، ادراک شنیداری و تولید گفتار کودکان ناشنوای شرکت کننده در مقایسه با گروه کنترل موثر بود. همچنین پیگیری نتایج پایداری اثربخشی این برنامه را نشان داد. با توجه به کاهش روزافزون سن تشخیص ناشنوایی، به­کارگیری این برنامه در توانبخشی شنیداری کودکان ناشنوا می ­تواند اثربخش باشد.