تأثیر تمرینات ژیمناستیک بر کارکردهای اجرایی کودکان دارای اختلال هماهنگی رشدی

Abstract

هدف از پژوهش حاضر بررسی تأثیرات احتمالی تمرینات ژیمناستیک بر کارکردهای اجرایی کودکان پسر دارای اختلال هماهنگی ­رشدی 8 تا 10 ساله شهر تهران، و یک مطالعه نیمه تجربی بود. 34 کودک دارای اختلال هماهنگی ­رشدی 8-10 ساله، به صورت در دسترس و هدف­ مند انتخاب شدند و به صورت تصادفی در دو­ گروه آزمایش (19 نفر) و کنترل (15 نفر) قرار گرفتند. ابزار تحقیق جهت غربالگری‏‏، پرسشنامه اختلال هماهنگی رشدی و آزمون هوش ریون بودند. همچنین جهت ارزیابی متغیرهای وابسته از پرسشنامه­ عصب-روانشناختی کانرز استفاده شد. سپس گروه آزمایش برنامه حرکتی مداخله­ ای ژیمناستیک را برای هشت هفته دریافت کردند. تجزیه و تحلیل آماری با استفاده از MANCOVA در سطح معناداری 0.05P≤ انجام شد. بین دو گروه آزمایش و کنترل تفاوت معنی داری در تمامی متغیرهای کارکردهای اجرایی (0.05P≤، ^a492.454F=) مشاهده شد. نتایج تحقیق حاضر نشان داد که برنامه تمرینی ژیمناستیک می ­تواند بر بهبود کارکردهای اجرایی کودکان دارای اختلال هماهنگی رشدی مؤثر باشد. از این رو، به مدارس پیشنهاد می­ شود که با استفاده از تمرینات ژیمناستیک می ­توان به کاهش اختلال هماهنگی رشدی در این کودکان کمک کرد.