اثرات درون آمیزی در بهگزینی صفات رشد، بقا و مقاومت به بیماریهای ویروسی در میگوی پاسفید غربی Penaeus (Litopenaeus) Vannamei

Abstract

در درون‏آمیزی رابطه خویشاوندی بین آمیزش کننده‏ها اهمیت دارد. کاستی درون آمیزی، کاهش متوسط عملکرد یک فنوتیپ را در مقابل افزایش نرخ درون آمیزی در یک جمعیت نشان می‏دهد. درون آمیزی در صفات رشد، بقاء در دورۀ پرواری و مقاومت در برابر بیماریهای ویروسی میگوی پا سفید غربی Penaeus(Litopenaeus)Vannamei، عملکرد متفاوتی نشان داده است. در دورۀ پرورشی با افرایش نرخ درون آمیزی، کاستی درون آمیزی در صفت رشد میگو کوچک اما معنی دار و در صفت بازماندگی پس از مرحله پست لارو 60 بی تاثیر مشاهده شده است. اثر درون آمیزی بر صفت مقاومت در برابر بیماری های ویروسی متوسط تا شدید مشاهده شده که تنها در سویۀ بیماریزای ویروس سندروم تورا- گروه آمریکایی معنی دار بود. در برنامه‌های اصلاح نژاد میگوی پا سفید غربی، بهگزینی صفت رشد در سطوح پایین تا متوسط نرخ درون ‌آمیزی (2/0F<) ممکن است ولی در صفت مقاومت به بیماری‌های ویروسی سندروم لکه سفید یا سندروم تورا به حداقل رساندن نرخ درون آمیزی ضرورت دارد