بررسی ویژگی های اکوفیزیولوژیکی گندم متاثر از تراکم و کاربرد علف کش ها

Abstract

به منظور بررسی اثر تراکم­ های مختلف گیاهی و استفاده از علف­ کش بر عملکرد دانه، تراکم علف هرز و میزان کلروفیل برگ گندم آزمایشی مزرعه­ ای در ایستگاه تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی سرابله ایلام به صورت اسپلیت پلات بر پایه طرح بلوک­ های کامل تصادفی با سه تکرار در سال زراعی 94-1393 اجرا گردید. عوامل مورد مطالعه شامل تراکم ­های بوته (200، 250 و 300 کیلوگرم بذر در هکتار) به ­عنوان عامل اصلی و استفاده از علف­ کش (تیمارهای کاربرد توفوردی، گرانستار و شوالیه و شاهد بدون علف­ کش) به­ عنوان عامل فرعی در نظر گرفته شدند. نتایج نشان داد که تراکم ­های مختلف گیاهی اثر معنی­ داری بر صفات اندازه­ گیری شده داشتند. با افزایش تراکم بوته از تعداد دانه در سنبله، وزن هزار دانه، شاخص برداشت، محتوای آب نسبی، میزان کلروفیل a، کلروفیل b، تراکم علف هرز و وزن خشک علف­ هرز کاسته شد، اما تعداد سنبله در متر مربع و درصد خوابیدگی افزایش یافت. استفاده از علف­ کش موجب افزایش تعداد سنبله در واحد سطح، تعداد دانه در سنبله، وزن هزار دانه، شاخص برداشت، محتوای آب نسبی، میزان کلروفیل a، کلروفیل b و کاهش تراکم و وزن خشک علف هرز گردید. برهمکنش تراکم گیاهی و علف­ کش بر عملکرد دانه و عملکرد بیولوژیک معنی دار بود. بیشترین عملکرد دانه (5500 کیلوگرم در هکتار) در تراکم 250 کیلوگرم بذر در هکتار و مصرف علف­ کش گرانستار و کمترین عملکرد دانه (2400 کیلوگرم در هکتار) در تراکم 200 کیلوگرم بذر در هکتار و تیمار شاهد به­ دست آمد. نتایج این تحقیق نشان داد که تراکم گیاهی 250 کیلوگرم بذر در هکتار و استفاده از علف­ کش گرانستار می­ تواند تاثیر معنی­ داری بر روی رشد گندم داشته باشد.