مصرف عناصر ریزمغذی در چغندرقند (Beta vulgaris L) رقم دوروتی

Abstract

عناصر ریزمغذی نقش مهمی در تولید و عملکرد گیاهان دارند. این بررسی در مزرعه دانشگاه آزاد اسلامی ملکان با هدف مطالعه تأثیر برخی از عناصر ریزمغذی (آهن، روی و منگنز) با غلظت­ های مختلف در مراحل رشد (6-4 برگی و 10-8 برگی) چغندر­قند در 3 تکرار به صورت اسپلیت اسپلیت پلات بر پایه طرح بلوک­ های کامل تصادفی انجام شد. حداکثر عملکرد ریشه با کاربرد غلظت نه در هزار عناصر غذایی در مرحله 6-4 برگی حاصل گردید. محلول­ پاشی عناصر در هر سه غلظت در مرحله 10-8 برگی سبب افزایش معنی­ داری در عملکرد ریشه باعث شدند. کاربرد غلظت شش در هزار این عناصر ریزمغذی، عملکرد ریشه را تا 15.6 درصد افزایش داد. کاربرد عنصر منگنز تأثیر معنی­ داری بر عملکرد شکر سفید چغندر­قند نداشت. از سوی دیگر، کاربرد غلظت نه در هزار عنصر روی افزایشی 16.4 و کاربرد غلظت­ های شش و نه در هزار عنصر آهن افزایشی به­ ترتیب 18.6 و 36 درصدی در عملکرد شکر سفید را باعث گردیدند. درصد عیارقند تحت تأثیر کاربرد عنصر منگنز قرار نگرفت ولی کاربرد مقادیر بالای عناصر آهن و روی در مرحله 10-8 برگی چغندرقند افزایش معنی ­داری در عیارقند چغندر­قند باعث شد. در این مطالعه بیشترین افزایش در عیارقند تحت تأثیر کاربرد غلظت نه در هزار عنصر آهن به ­دست آمد. با توجه به اهمیت اقتصادی عملکرد شکر سفید و ریشه می ­توان محلول­ پاشی عناصر آهن و روی با غلظت نه در هزار در مرحله 10-8 برگی چغندرقند را جهت افزایش تولید مد نظر قرار داد.